<< Retour

 

charte 475 - voir Gallia Christiana, tII, col. 495

 

 

Bullaire de l’abbaye de Cluny

________________________

 

Ce bullaire a été édité en 1689 à Lyon. Il rassemble des actes pontificaux (bulles, lettres, privilèges) en faveur de l’abbaye de Cluny.

 

Le nombre de possessions de cette abbaye est si important, que certains privilèges ressemblent à un long catalogue. Les possessions de cette abbaye n’ont pas été très nombreuses, mais la controverse entre les moines de Cluny et les clercs de la Rochebeaucourt a fait couler un peu d’encre.

 

Nous ne citerons, sauf pour quelques actes, que les parties concernant le Périgord.

 

 

 

Extrait d’un privilège de Grégoire VII (1078)

 

Privilegium Gregorii Papae VII.

Abbatiam sancti Benedicti supra Padum statuit pertpetuo regendam per abbates Cluniacenses, quibus dat potestatem praesiciendi ibi abbates quoties vacatia occurit.

……..

In episcopatu Petragorico ecclesiam sanctae Mariae quae dicitur Anessa.

……..

Datum Lateranis quinto Idus Decembris, per manus Petri factae Romanae Ecclesiae Presbyteri Cardinalis ac Bibliothecarii, anno quarto Pontificatus Domini Gregorii Papae septimi, Indictione 14. Bene valete.

 

 

 

Extrait d’un privilège de Urbain II (1096)

 

Privilegium Urbani Papae II. ad sanctum Hugonem, per quod confirmat libertatem, immunistatem et auctoritatem monasterio Clun. et ejus Abbatibus per summos Pontifices antea concessam: necnon et quadam Monasteria quae hic exprimis, eis donata: ac facultatem suscipiendi eos qui pro melioratione vitae venerint ad se. Prohibes quoque ne legati SS. Pontif. in partibus Galliarum agentes, aut Episcopi Dioecesani de Monasteriis et Monachis Clun. usum Mitrae et aliorum Pontificalium insignum.

……..

In Petragoricensi mansos quindecim Agilmodis Priorissae, apud villam Maurensem.

……..

Datum apud oppidum sancti Flori per manum Joannis S.R.E. Diaconi Cardinalis, Indictione III. anno Dominicae Incarnationis M. XC. VI. Pontificatus autem Domni Urbani II. Papae, VII. VII. idus Decembris.

 

 

Extrait d’un privilège de Urbain II (1097)

 

Privilegium Urbani Papae II. ad Lemovicensem abbatem ademarum, per quod confirmat omnes possessiones et pertinentias Abbatiae Sancti Martialis Lemovicen. sub disciplina et dispositione Clunacensium Abbatum, ita ut obeunte Abbate alius ab eis subrogetur, etc.

……..

In Petragoricensi, monasterium S. Martialis apud Palnatum.

……..

Datum Sanctonis per manum Joannis S.R.E. Diaconi Cardinalis secundo Idus Aprilis, Indict. IV. Incarnat. Dominicae anno M. XC. VII. Pontificatus autem Domni Urbani secundi Papae IX.

 

 

Privilège de Calixte II (1122)

 

Privilegium Calixti Papae II. ad Pontium Abbat. Clun. De confirmatione Bovis Curtil.

 

Calixtus Episcopus servus servorum Dei, charissimo in Christo filio Pontio Abbati Cluniacensi, ejusque successoribus regulariter substituendis in perpetuum. Religionis Monasticae modernis temporibus speculum, et in Galliarum partibus documentum, beati Petri Cluniacense Monasterium ab ipso suae fundationis suae exordio Sedi Apostolicae in jus proprium est oblatum. Proinde patres nostri sanctae recordationis Joannes XI. et alii usque ad nostra tempora Ecclesiae Romanae Pontifices, locum ipsum singularis dilectionis ac libertatis praerogativa donarunt, et universa ei pertinentia privilegiorum suorum sanctionibus munierunt. Propterea fili in Christo charissime Ponti, quem nos in Viennensis Ecclesiae regimine positi nostris per Dei gratiam manibus in Abbatem consecravimus, et personam tuam et locum, cui Deo authore praefides, totis dilectionis visceribus amplectentes, et quieti vestrae, ac Ecclesiarum vestrarum attentius providentes, Ecclesiam S. Theodori de Rocha Bouccort, cum omnibus pertinentiis suis, laudantibus ipsius Ecclesiae Clericis, a venerabili fratre nostro Willermo Petragoricensi Episcopo tibi et Ecclesiae Cluniacensi humiliter et devote donatam, authoritate Apostolica tam tibi quam successoribus tuis perpetuis temporibus confirmamus et praesentis privilegii pagina communimus. Si quis igitur ausu temerario impiaque praesumtione, contra Deum et sanctos ejus Apostolos, contraque animam suam hoc nostrae Apostolicae authoritatis privilegium in aliquo infringere tentaverit, incunctanter se noverit nostrae Apostolicae maledictionis aculeo transpunctum, nostrae Apostolicae excommunicationis telo perfossum, nostri etiam Apostolici anathematis gladio transverberatum nec nisi per dignam satisfactionem saluti pristinae reparandum. Ei vero qui conservator extiterit, sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatinus et hic fructum bonae actionnis percipiat, et apud districtum judicem, praemia aeternae pacis inveniat, Amen.

Ego Calixtus Catholicae Ecclesiae Episcopus.

Datum Lateranis per manum Grisogoni, S.R.E. Diaconi Cardinalis, ac Bibliothecarii, V. Kalendas januarii, Indict. XV. Incarnat. Dominicae anno M.C.XXII. Pontificatus autem Domni Calixti secundi Papae anno IV.

 

 

Privilège d’Innocent II (1186)

 

Privilegium Innocentii Papae II. ad Petrum Venerabilem pro confirmatione Prioratus de Rochevercurti sub ordine Cluniacensi.

 

Innocentius Episcopus servus servorum Dei, dilecto in Christo filio Petro Clun. Abbati ejusque successoribus regulariter substituendis in perpetuum. Bonus et diligens paterfamilias gaudio magno gaudet, cum vineam suam locatam agricolis vigilanti studio videt excoli, et tribulis ac sentibus pariter emundari. Cujus prosecto gaudium laetitia jocundiori cumulatur,  si eadem vinea propagatione ordinaria per multorum spatiorum dimensionem incipiat dilatari. Proportionali igitur ratione Deo credimus gratissimum esse, si Deo dicati religio Cluniacensis Monasterii et diversas Ecclesias exomet, atque plurimorum mentes disciplinis regulatibus instruat, et fide ; quae per dilectionem operatur, inflammet. Eapropter, dilecte in Domino fili Petre Abbas Clun. memores devotionis, quam erga Sedem Apostolicam cum commissa tibi Ecclesia semper habuisti, et honoris ac fervitii, quod nobis efficaciter fideliterque, maxime tempore schismatis impendisti, Ecclesiam de Rochabovecourt, laudantibus ejusdem clericis a venerabili fratre nostro Willelmo Petragoricensi Episcopo, Pontio Abbati antecessori tuo, et per eum ecclesiae Cluniacensi canonice donatam, et a felicis memoriae Papa Calixto antecessore nostro, ficut privilegium ejus testatur, solemniter confirmanus; set etiam confirmando auctoritate Apostolica donamus : ut ordo Cluniacensis ad laudem Dei, ad quam specialiter institutus est, et ad honorem sacrosanctae Romanae Ecclesiae, cui omnimo devotus est, perpetuis temporibus ibi floreat. Statuentes ut nulli hominum liceat eandem Ecclesiam vel bona, quae inpraesentiarum legitime possidet, aut in futurum justis modis praestante Domino poterit adipisci, temere perturbare, auferre, minuere, seu quibuslibet vexationibus fatigere. Si qua igitur imposterum Ecclesistica saecularisve persona hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non reatum suum congrua satisfactione correxerit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo Corpore et Sanguine Dei ac Domini nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cinctis vero eidem loco sua jura servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae operationis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen. Amen. Amen.

Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae Episcopus.

Ego Guillelmus Praenestinus Episcopus.

Ego Gregorius Diaconus Cardinalis sanctorum Sergii et Bachi.

Ego Guido Cardinalis Diaconus sancti Adriani.

Ego Vassalus Diaconus Cardinalis sancti Eustachii.

Ego Hubaldus Diaconus Cardinalis sanctae Mariae in via-lata.

Ego Anselmus Presbyter Cardinalis.

Ego Littifredus Cardinalis tit. Vestinae.

Ego Lucas Presbyter Cardinalis tit. sanctorum Joannis et Pauli.

Datum Pisis per manum Aymerici sanctae Romanae Ecclesiae Diaconi Cardinalis et Cancellarii III. Idus Martii, indictione XIV. Pontificatus Domni Innocentii Papae secundi, anno VII.

 

 

Lettre d’Eugène II

 

Epistola Eugenii Papae II ad Engolismen. et Lemovicen. episcopos quibus mandat ut inquirant super controversa orta inter Clun. monachos et clericos de Rochaboviscurti.

 

Eugenius episcopus servus servorum Dei, venerabilibus fratribus Lamberto Engolismensi, et Geraldo lemovicensi episcopis, salutem et Apostolicam benedictionem. Controversiam quae inter dilectos filios nostros Cluniacenses monachos et clericos de Rocaboviscurti, super ecclesia ipsius loci jamdiu agitata est, diligenter andivimus, et cum fratribus nostris super ea diu contulimus. Auditis igitur utriusque partis rationibus et studiosius inquisitis, quoniam ex utriusque partis confessione Monachos fuisse in possessione cognovimus; judicavimus, ut si ipsi Monachi duobus, aut tribus testibus idoneis in nostra praefentia probare potuerint, quod Clerici, qui tunc erant in ipsa Ecclesia, vel alius per ipsos, eos de possessione ipsius Ecclesiae per violentiam expulerunt, ipsa possessio eis restituatur: facta autem plena restitutione infra duos menses, utraque parte ante vestram evocata praesentiam causam de proprietate hinc inde diligenter inquitatis, et fine Canonico terminetis.

Datum Laterani XVII. Kal. Februarii.

 

 

Lettre à Eugène II.

 

Rescriptum ipsorum Engolismen. er Lemovicen. episcoporum ad Eugenium Papam III. super executione commissionis supra posita.

 

Sanctissiomo Patri et Domino Eugenio divina electione Reverendissimo Pontifici et summo G. Lemovicensis, et Lambertus Engolismensis, indigni et inutiles Ecclesiae Dei Ministri salutem, et piae devotionis obsequium, et debitam subjectionem.Controversia, quae inter Cluniacenses Monachos et clericos de Rocaboviscurti, super ecclesia illius loci, in vestra praesentia agitata est, et diligenter audita, atque studiosius inquisita; quoniam ex utriusque partis confessione Monachos in possessione ipsius Ecclesiae fuisse cognovistis, auctoritate sanctae Paternitatis vestrae rationabili aequitate sic judicata est, ut si ipsi Monachi duobus aut tribus idoneis testibus probare possent, quod Clerici, qui tunc erant in ipsa Ecclesia, Monachos de possessione praefatae Ecclesiae violenter expulerint, ipsa eis possessio restituantur. Itaque ex Mandato sanctae sublimitatis vestrae Cluniacenses Monachos ex superabundanti, et ejusdem Ecclesiae Clericos ad certam diem et locus convocavimus, et productis in medio testibus, quantum debuimus, separatim et diligenter auditis, et rationabiliter inquisitis et examinatis, ipsi testes, qui Monachi erant, per easdem syllabas et verba juraverunt super sancta Evangelia in nostra praesentia, quod Clerici, qui tunc erant in ipsa Ecclesia, quos nominatim expresserunt, Monachos quos similiter

nominaverunt, se videntibus et audientibus, de ipsa Ecclesia violenter expulerunt, sicut completa sunt in vestrae praesentia. De caetero valeat sancta Paternitas vestra in Domino multis diebus, qui vos consolari dignetur in tribulationibus, quas pro amore ejus patimini, etc. absque data.

 

 

Don de l'église de la Rochebeaucourt par l'évêque de Périgueux à l'abbé de Cluny. (1121)

 

Donation ecclesia de Rocaboviscurti facta per Ven. episcopum Petragoricensem Domno Pontio abbate Clun.

 

Willelmus Dei gratia Petragoricensis episcopus Venerabili abbati Clun. Monasterii Domno Pontio, et successoribus ejus regulariter substituendis in perpetuum. Sapientium auctoritate provisum est, temporum suorum gesta styli officio perpetuare, ne posteritatis memoria obliterari futurorum intercapedine queat. Notum itaque tam praesentibus quam absentibus, praesentis scripurae apicibus fieri volo, quod ego ex officii nostri necessitare erga omnes Dioecesis nostrae Ecclesias curam gerens, et in reis Religionis jura conservari desiderans, dono et in perpetuum habendam concedo Deo, et sancto Petro Apostolorum Principi, Domno quoque Pontio Abbati supra dicti Monasterii, et successoribus suis, Ecclesiam sancti Theodori de Rocaboucort, consilio clericorum Petragoricensium Sedis Wuillelmi scilicet de Nonclar, Arnaudi, Wuillelmi, Iterii de Sauret, et aliorum plurimorum, qui nobiscum intererant; dantibus pariter et concedentibus Canonices ejusdem Ecclesiae, Itero videlicet Gandra, et Helia de Sauret, Petro tertio, Geraldo Ferrono, atque Petro Hugone, aliisque quam pluribus; laudante etiam atque confirmante Domno Girardo Engolismensi Episcopo et sanctae Romanae Ecclesiae Legato, praesentibus clericis Engolismensis Ecclesiae Ricardo, et Willelmo fratre suo, ejusdem Legati nepotibus, Eudrado ejus Capellano, atque Theaumo ejus Notario. Ut autem donum istud absque alicujus calumnia certum habeatur, et ratum perduret, hanc chartam sigilli nostri munimento consigno, et praedictum Abbatem Cluniacensem investio, sub eorumdem clericorum nostrorum testimonio, Monachorum vero Pontii prioris de Berbezillo, Geraldi Roberti prioris de Monteberulfi, Arnaudi prioris de Roncenaco.

Factum est autem hoc donum anno ab Incarnatione Domini M. C. XXI. Calixto Papa in Sede Apostolica praesidente, atque in Francia Ludovico Rege regnante, ubique Domino Jesu Christo imperante. Amen.

 

 

Restitution de l'église de la Rochebeaucourt.

 

Restitutio ejusdem ecclesie facta Domno Petro Venerabilis Abbati Clun.

 

Ego Iterius Decanus et archidiaconus Petragoricensis, atque Abbas sancti Theodori de Rocaboviscurti, propter controversiam, quae inter me et inter Domnum Petrum Abbatem Cluniacensem atque fratres Cluniacenses fuerat, Cluniacum pergens usque Silviniacum veni, atque ibi eumdem Dominum Petrum Abbatem Cluniacensis inveni ; cum quo de lite jam dictae Ecclesiae aliquamdiu agens, tandem causa Dei, et amore ipsius, atque Cluniacensis Ecclesiae, supra nominatam Ecclesiam sancti Theodori de Roca eidem Domino Abbati et Cluniacensi Ecclesiae dimisi, et in perpetuum ab ei spossidendam, absque aliqua mea imposterum contradictione concessi. Quod tamen antequam facerem, a Domino Papa Eugenio et a Curia Romana judicio diffinitum fuerat, ut jam dicta sancti Theodori Ecclesia Cluniacensi Ecclesiae restitueretur. Testes hujus meae donationis fuerunt Enguiso Camerarius, ejusdem Domini Abbatis, Godefredus Constabulus, Raim. Capellanus, Galterius Prior Silviniacensis, Petrus Welcens Decanus Silviniacensis, Petrus Gaderius Camerarius Silviniacensis. Rorgerius Prior de Genzaco, Matthaeus Bernardus Prior de Firmitate, Joannes de Montelucio. De famulis vero, Bernardus Humbaldus, et Ricardus. De his pariter qui mecum venerant, Helias Prior de Romnaco, Burgundio frater ejus, Augerius Prior de Guilgorcia. Absque data.

 

 

Lettre d’Eugène III. (entre 1145 et 1153)

 

Epistola Eugenii Papae III. ad Petragoricensem episcopum, super restitutione Ecclesia de Rochaviscurt per eum facienda fratribus Cluniacensis ab ea per clericos expulsis.

 

Eugenius Episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri Raymundo Petragoricensi Episcopo, salutem et Apostolicam benedictionem. Ad tuam credimus notitiam pervenisse, quoniam nos contrversiam, quae inter dilectos filios nostros Cluniacenses Monachos, et clericos, de Rochaboviscurti, super Ecclesiam ipsius loci jamdiu agitata est, diligenter audivimus, et cum fratribus nostris super ea diu contulimus. Auditis siquidem utriusque partis rationibus, et diligenter inquisitis, quoniam ex utriusque partis confessione Monachos fuisse in possessione cognovimus ; judicavimus ut si Monachi duobus aut tribus testibus idoneis in venerabilium fratrum nostrorum Lamberti Engolismensis, et Geraldi Lemovicensis, probaverint, quod ipsi eos de possessione ejusdem Ecclesiae violenter expulerunt, ipsa possessio eis restitueretur. Nunc autem, sicut praefati fratres nostri litteris suis nobis significaverunt. Sed Monachi ipsi, sicut litteris nobis significaverunt, restitutionem possessionis ab illo, qui Abbas dicitur, et aliis Clericis, qui praefentes aderant, secundum judicium nostrum, minis et contumeliis repulsi, cum iterata querimonia ad nos remissi sunt. Quia igitur Cluniacensis Monasterii justitiae minime deesse debemus, et eorum clericorum inobedientiam et contumaciam ulterius ferre non possumus : per Apostolica tibi scripta mandamus atque praecipimus, quatenus infra triginta dies, postquam praesentia scripta susceperis, Ecclesiam ipsam cum ornamentis et caeteris pertinentiis suis Monachis Cluniacensibus plenarie restituas. Si vero clerici contradicere praesumpserint, eos excommunicatos publice denunties, et tamdiu excommunicatos teneas, donec juxta mandatum nostrum restitutio compleatur. Facta autem restitutione, si clerici, qui ante Monachorum expulsionem in ipsa Ecclesia ordinati erant, de proprietate agere voluerint, in praesentia praefatorum Episcorum juxta tenorem aliarum litterarum nostrarum causa audiatur, et sine canonico terminetur. Alios autem clericos, qui post Monachorum expulsionem in ipsa Ecclesia intrusi sunt, nequamquam ad causam de proprietate admitti volumus.

Datum Viterbii V. Idus Septembris.

 

 

Privilège d’Anastase IV. (vers 1154)

 

Privilegium Anastasii Papae IV. ad fratres Cluniacenses de Ecclesia de Rocaboviscurti super controversia qua erat inter eos et clericos.

 

Anastasius Episcopus servus servorum Dei, dilectis filiis Monachis Cluniacensibus in Ecclesia de Rocaboviscurti commorantibus, salutem et Apostolicam benedictionem. Controversam, quae inter vos et clericos Ecclesiae, in qua constituti estis, super jure proprietatis ipsius Ecclesiae agitatur, venerabilibus fratribus nostris G. Lemovicensi, et B. Xantonensi Episcopis audiendam terminandamque commisimus. Ideoque per praesentia vobis scripta mandamus, quarinus cum ab eis propter hoc fueritis evocati, occasione seposita eorum praesentiam adeatis, et quod exinde inter vos judicaverint, suspiatis irrefragabiliter et servetis.

Datum Laterani IV, Nonas Martii.

 

 

Extrait d’un privilège de Clément V.  (1311)

Privilegium Clementis Papae V. ad Henricum I. Abbatem Cluniacensem. Cui concedit facultatem absolvendi nonnullos Priores ac alias personas Ordinis, a sententiis excommunicationis, etc. quibus fuerant inoodati, occasionaliter.

……..

…. de Lehuno in sanguine terso, de Nogento Retrodi, et de Gacicuria, de Gaya, de Vergeyode Vendopera, de Mostereto, et de Marmissa, de Turribus super Maternam, de Carrennaco, de Moyraco, de Roncenaco, et de Sancto Cosma, Ambianens. Carnotens. Agennens. Petragoricens. Et Constantiens. Dioecesum prioratus eidem Monasterio Cluniacnsi subjectos, cum omnibus prioratus, domibus, membris, grangiis, bonis, juribus, et pertinentiis eorumdem in quibusque Dioecesibus constitutis ;

……..

Datum Avenione, Idibus Octobris, Pontificatus nostri anno VI.

 

 

Extrait d’un privilège de Jean XXII. (1327)

Privilegium Ioannis Papae  XXII. quod Decani non solventes Abbati et Conventui Clun. suam contingentem de quator millibus librarum super tredecim Decanibus debitis, ipso facto sunt excommunicati, et contumaces post mensem sint ipsis Decanatibus privati.

……..

ac porterea decraverit, et praedicta concesserit, donaverit, et deputaverit de Lehuno in sanguine terso Ambianens., de Nongento Retrodi, et de Gassicuria Carnotens. de Gaya Trecens. de Vergeyo Eduens. de Vendopera, de Monsireto, et de Marmissa Ligonen. de Turtibus super Maternam Remens. de Carennaco Caturcens. de Moyriaco Agennens. de Roncenaco Petragoricens. et de sancto Cosma Constantiens. Dioecesum Prioratus eidem Monasterio Cluniac. subjectos, cum omnibus Prioratus, domibus, membris, grangiis, bonis, juribus, et pertinentiis eorumdem in quibuscumque Dioecesibus constituis, ut de ipsorum fructibus, redditibus, et proventibus universis hujusmodi summa pecuniae per illos, qui super hoc praemisso modo deputati forent, perciperetur integre singulis annis, ac etiam colligeretur : …..

……..

Datum Avenioni, Kalendis Maii, Pontificatus nostri anno XI.

 

 

Extrait d’un privilège de Clément VI. (1342)

Privilegium Clementis Papae VI. quod nullo modo provideri possit virtute litterarum Apostolicarum de tredecim Decanatibus Cluniacensis Ordinis hic nominatis.

……..

…. ordinaverit perpetuis futuris temporibus observandum, ut ad supplendum defectus, penurias, et indigentias ipsorum Abbatis et conventus, et ad exonerationem Abbatis dicti monasterii pro tempore existentisn quatuor millia Librarum Turonesium parvorum de fructibus, redditibus, et Proventibus de Lehuno in sanguine terso, de Nogento Retrodi, de Gacicuria, de Moyeraco, de Roncenaco, et de Sancto Cosma Decanatum, qui tunc Prioratus existebant Cluniacensis Ordinis, Ambianen. Carnoten. Trecen. Eduen. Lingonen. Remen. Caturcen. Agenne. Petragoricen. Et Constantien. Dioecesum, a dicto Monasterio dependentium, et per Monachos ejusdem Monasterii solitorum gubernati, praeter alias pensiones, in quibus illos pro tempore obtinentes Abbati, ….

……..

Datum Avenioni VII. Kalendas Augusti, Pontificatus nostri anno primo.

 

 

Extrait d’un privilège d’Innocent VIII (1487)

Privilegium Innocentii Papae VIII. per quod confirmat omnia privilegia a praedecessoribus suis Ordini Clun. concessa ac praesertim quod Abbas, et major ac claustralis Priores possint dispensare cum Monachis ab irregularitates, et eos rehabilitare ; quodque Abbas in Monasteriis commendatis deputet unum Priorem claustralem, etc.

……..

…. nec non ad exonerationem Abbatis dicti Monasterii, pro tempore existentis, quator millia librarum Turonensium parvorum de fructibus, reditibus et proventibus aliquorum Prioratuum eidem Monasterio subjectorum, annis singulis percipienda, deputarentur, quae per aliquos discretos, et fideles Cluniacensis ordinis Monachos per Abbatem dicti Monasterii pro tempore existentem, ordinandos, integre colligerentur : et ad hoc deputaverat de Zehuno in Sanguineterso, de Nogento Retrodi, de Gassicuria, de Gaja, de Vergeyo, de Vendopera, de Monsereto, de Marmissa, de Turribus supra Maternam, de Carrenacho, de Moyraco, de Rosenacho, et de sancto Cosma Decanatus, qui tunc Prioratus existebant dicti Ordinis, Ambiaven. Carnoten. Trecen. Eduen. Lingonen. Remen. Caturcen. Agenen. Petragoricen. et Constantien. Dioecesum eidem Monasterio Cluniacensi immediate subjectos, cum omnibus Prioratibus et pertinentiis eorumdem, ut de eorum fructibus hujusmodi summa pecuniae percipertur integre annis sungulis ; ….

……..

Datum Romae apud sanctum Petrum, anno Incarnationis Dominicae millesimo quadrigentesimo octuagesimo septimo, quinto idus Aprilis, Pontificatus nostri anno tertio.

<< Retour