<< Retour

Cartulaire de l’abbaye royale de Notre-Dame de Saintes

de l’ordre de Saint-Benoît

Par l’abbé Théodore Grasilier

1871

 

 

 

 

Cette abbaye, monastère de religieuses, fut édifiée en 1047 sur les les ruines de l’antique abbaye fondée en 596 par Saint-Pallais et ruinée par les incursions normandes. Dès sa fondation, l’abbaye reçut des dons considérables avec de nombreux domaines et dépendances en Saintonge et Aunis (dont une partie de l’ile d’Oléron), en Poitou, en Anjou, en Périgord.

 

Le prieuré de Saint-Sylvain-de-la-Mongie fut donné à l’abbaye Notre-Dame de Saintes par les princes de Talleyrand (vers 1080). Mais avec le temps les maisons de la Force et de Biron se sont emparées du prieuré et de ses dépendances.

 

 

 

Charte V.

Privilegium Domni Urbani pape super eisdem donis - 1095, 26 novembre.

 

Urbanus episcopus, servus servorum Dei, dilecte filie Arsendi, Xanctonensis cenobii, quod Sancte Marie dicitur, abbatisse, ceterisque in ejusdem loci regimine regulariter promovendis in perpetuum. Justis votis assensum prebere justisque peticionibus aures accomodare nos convenit, qui licet indigni, justicie custodes atque precones in excelsa Apostolorum principum Petri et Pauli specula positi, Domino disponente, videmur existere. Tuis igitur, filia in Christo karissima Arsendis, justis peticionibus annuentes, Sanctonense monastorium, cui Deo auctore presides, sub apostolice sedis protectionem specialiter confovendum suscipimus. Quod videlicet cenobium Goffredus Andegavensis comes et Agnes comitissa in honore beate Dei genitricis semperque Virginis Marie fundasse, et beato Petro ejusque sancte Romane ecclesie in jus proprium obtulisse noscuntur. Per presentis itaque decreti paginam apostolica auctoritae statuimus, ut quecumque dona, quascumque possessiones predictus comes et comitissa Agnes eidem monasterio contulerunt, illesa et inconvulsa perpetuo conserventur : Ecclesiam scilicet sancti Petri cum parrochianis suis et appendiccis tam terrarum quam aquarum et molendinorum; Ecclesiam sancte Marie de Balenciaco, sancti Supplicii, cum integris earum parrochiis; Ecclesias de Broa, cum tota decima; Ecclesiam Sancti Juliani, Sancti Silvani, cum appendiciis earum; Terram de Maremnia, cum ecclesiis quator; Terram Corme, cum ecclesiis; Terram de Mompolim, cum ecclesia ; Insulam de Vis cum ecclesia et earum appendiciis ; Potem Lapidum, cum tribus ecclesiis ; Terram de Capcerum, cum ecclesia et parrochia tota ; Terram de Nantiaco ; Decimam nove terre de Campania Guillielmi Fredelandi ; decimas decimarum tocius insule Olerani, excepta parrochia Sancti Georgii. Pretera quecumque hodie vestrum cenobium juste possidet, sive in futurum concessione pontificum, liberalitate principum, vel oblatione fidelium juste atque canonice poterit adipisci, firma tibi semper tibique successuris et illibata permaneant. Decernimus ergo, ut nulli omnino hominum liceat idem cenobium temere perturbare, vel ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, vel temerariis vexationibus fatigare ; set omnia integra et intaminata serventur, tam vestris quam pauperum usibus omnimodis profutura. Ad indicium autem percepte a Romana ecclesia libertatis, quinque vestre monete solidos quotannis Lateranensi palatio persolvetis. Si qua sane in crastinum ecclesiastica secularisve persona hujus privilegii paginam sciens, contra eam temere venire temptaverit, secundo terciove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districte ulcioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco justa servantibus, sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatinus et hic fructum bone actionis percipiant, et apud districtum judicem premia eterne pacis inveniant. Amen.

Datum Arvernie apud Clarum Montem per manum Johannis sancte Romane ecclesie diaconi cardinalis. Indictione III. VI Kl. Decembris, Anno Incarnationis dominice M°. XC°. VI°, Pontificatus autem domni Urbani secundi pape VIII°.

 

 

Charte IX

Privilegium Anastasii Pape – 1153, 29 octobre

 

Anastasius episcopus, servus servorum Dei, dilectis in Christo filiabus, Agneti abbatisse monasterii Beate Marie, quod in suburbio Xanctonensis civitatis situm est, ejusque sororibus tam presentibus quam futuris regularem vitam professis, in perpetuum. Cum omnium ecclesiarum atentam curam et sollicitudinem ex injucto nobis officio genere debeamus, de illis tamen nos oportet attencius esse sollicitos, que ad jus beati Petri specialius pertinere noscuntur, et de apostolice sedis protectione ampliori devotione confidunt. Quapropter, dilecte in Domino filie, predecessorum nostrorum felicis memorie Innocentii et Eugenii summorum pontificum vestigiis inherentes, vestris justis postulationibus clementer annuimus, et beate Dei genitricis semperque Virginis Marie monasterium, in quo divino mancipate estis obsequio, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus, et presentis scripti privilegio communimus. Statuentes, ut quascumque possessiones, quecumque bona idem monasterium inpresentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum rationabilibus modis, prestante Deo, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant. In quibus hec propriis duximus exprimenda vocabulis : in pago Xanctonensi, burgum qui dictur Pontilabium, cum omni terra, que circumque distenditur, usque ad locum qui dicitur Fahia de Botiraut, et villa de Burli, et villa Sancti Supplicii (Sulpicii), et de Valenza, et decima de Calma, et de tota parrochia Campanie, et omnibus aliis decimis, et ecclesiis, terris, terratgiis, hominibus, et pertinenciis suis ; In eodem pago, curtem que vocatur Corma Regalis, cum ecclesia Sancti Petri et beati Nazarii, et decimis, et universa integritate et utilitate ipsius ecclesie, curtis et tocius parrochie ; Item in eodem pago Xanctonensi, burgum qui dicitur Sancti Saturnini, cum terra que dicitur Maremnia, et villa que dicitur Ga, et hominibus, et possessionibus parrochie de Salis, et parrochie sancti Justi, et decima terre Hugonis de Doe, et omnibus aliis pertinenciis suis ; In insula quoque Olarionis, villam que dicitur Captirons, et decimam omnium rofiarum cervorum cervarumque, que in ipsa insula capte fuerint, et omnia alia tam decimas quam decimationes, census, molendina, salinas, ubicumque et quecumque fuerint, ad segristaniam altaris pertinentia ; Villam Sancti Juliani, cum omnibus pertinenciis suis ; Terram de Magonvilla, Molendinum de Forest ; Terram Sancti Palladii, piscationes, prata, censu, predia, feoda, molendina, calefactionem ad furnos de bosco de Autao, et omnia alia in urbe Xanctonensi vel in pago ad monasterium vestrum pertinentia ; Item de silva que vocatur Bacones, de omnibus arboribus quecumque fuerint necessaria, ad vestras domos scilicet hedificandas vel restaurandas, ad cupas, ad dolia, ad vallum, ad naves, ad furnos calfaciendos, et ad omnia vobis necessaria ; Item salinas quas possidetis apud Sanctum Anianum ; in Pictavensi pago, villam que dicitur Vix, cum omnibus pertinenciis suis ; in Petragoricensi episcopatu, villam que dicitur Mundia(1), cum ecclesia et sepultura, et omnibuspertinenciis suis ; in Andegavensi episcopatu, villam que dicitur Monpolimps, cum hominibus, et terris, et omnibus pertinenciis suis. Libertates quoque et immunitates, et quecumque a comite Gaufrido Pictavensi, vel a Lodovico rege Francorum, vel ab alienorde Willelmi Pictavensis comitis filia, vel ab Aelith sorore sua eidem monasterio racionabiliter data, vel concessa, et scriptis suis firmata esse noscuntur, autoritate vobis apostolica confirmamus, ut videlicet nec rex ipse, nec prefata Alienordis et Aelith, nec prepositi, nec famuli, nec forestarii, nec ministeriales eorum, nec ullus homo ibi cavaugadam, nec exercitum, nec arbergamentum, questam, talleatam, aut procurationem, de homicidio, de furto, de raptu, de incendio vigeriam, aut consuetudinem aliquam ulterius habeant. Obeunte vero te nunc ejusdem loci abbatissa, vel tuarum qualibet succedentium, nulla ibi qualibet subreptionis astucia vel violentia preponatur, set quam sorores communi assensu, vel pars consilii sanioris secundum Dei timorem et beati Benedicti regulam de eodem claustro, vel si necesse fuerit, de alio providerinteligendam. Decernimus ergo, ut nulli omnino hominum liceat ipsum monasterium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, aut aliquibus vexationibus fatigare ; set omnia integra conserventur eorum pro quorum gubernationes et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura, salva sedis apostolice auctoritate, et diocenarum episcoporum canonica justicia. Ad indicium autem hujus a sede apostolica percepte protectionis, quinque solidos Pictavensis monete nobis nostrisque successoribus annualiter persolvetis. Si qua igitur in futurum ecclesiastica secularisve persona….

 

Ego Anastasius catholice ecclesie episcopus subscripsi.

Ego Ymarus Tusculanus episcopus subscripsi.

Ego Hugo Hostiensis episcopus subscripsi.

Ego Guido presbiter cardinalis tit. Sancti Grisogoni subscripsi.

Ego Manfredus presbiter cardinalis tit. Sancte Savine subs.

Ego Aribertus prebiter cardinalis Sancte Anastasie subscr.

Ego Julius presbiter cardinalis tit. Sancti Marcelli subscr.

Ego Octavianus presbiter cardinalis tit. Sancte Cecilie subsc.

Ego Astaldus presbiter cardinalis tit. Sancte Prisce subsc.

Ego Cencius presbiter cardinalis tit. Sancti Laurentii in Lucina subsc.

Ego Henricus presbiter cardinalis tit. SS. Nerei et Achillei subsc.

Ego Odo diaconus cardinalis Sancti Georgii ad velum aureum subscr.

Ego Guido diacolus cardinalis Sancte Marie in porticu subsc.

Iacinthus diaconus cardinalis Sancte Marie in Cosmydyn subsc.

Ego Geradus diaconus cardinalis Sancte Marie in via lata subsc.

Ego Odo diaconus cardinalis Sancti Nicholai in carcere Tulliano subscr.

 

Datum Rome, apud Sanctam Mariam rotundam, per manum Rolandi sancte Romane ecclesie presbiteri cardinalis et cancellarii. IIII. Kl. Novembris. Indictione II. Incarnationis Dominice anno M°. C°. L. III°. Pontificatus vero domni Anastasii pape. IIII. Anno primo.

 

1 – Mundia est pour Monzia, La Monzie-Saint-Martin, Dordogne.

 

 

Charte X

Privilegium Alexandri pape – 1167, 12 mai

 

Ce privilège reprend dans des termes similaires à la charte précédente, les différentes possessions de l’abbaye.

 

Alexander episcopus, servus servorum Dei, dilectis in Christo filiabus Agneti abbatisse monasterii Beate Marie, quod in suburbio Xanctonensis civitatis situm est, ejusque sororibus tam presentibus quam futuris regularem vitam professis, in perpetuum. Cum omnium ecclesiarum attentam curam et sollicitudinem ex injuncto nobis officio gerere debeamus, de illis tamen nos oportet attencius esse sollicitos, que ad jus beati Petri specialius pertinere noscuntur, et de apostolice sedis protectione ampliori devotione confidunt. Quapropter, dilecte in Domino filie, predecessorum nostrorum felicis memorie Innocentii, Eugenii et Anastasii Romanorum pontificum vestigiis inherentes, vestris justis postulationihus clementer annuimus, et beate Dei genitricis semperque Virginis Marie monasterium, in quo divino mancipate estis obsequio, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus, et presentis scripti privilegio communimus. Statuentes, ut quascumque possessiones, quecumque bona idem monasterium inpresentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vet principum, oblacione fidelium, seu aliis justis modis, prestante Domino, poteritis adipisci, firma vobis et his que post vos successerint, et illibata permaneant. In quibus hec propriis duximus exprimenda vocabulis : In pago Xanctonensi, ecclesiam videlicet que dicitur beati Petri de Pontolabio, cum omni terra, que circumquaque distenditur, usque ad locum qui dicitur Faia de Botirauth, ecclesiam de Burli, ecclesiam Sancti Sulpicii, ecclesiam de Valenza, ecclesiam de Novella, cum hominîbus, terris, terrathgiis et pertinentiis suis, ecclesiam Sancti Johannis de Angulis, cum decima tocius parrochie : In eodem pago, ecclesias Sancti Petri et Sancti Nazarii de Corma Regali, cum decimis et universa integritate et utilitate ipsarum ecclesiarum et tocius parrochie, cum ecclesia de Islei, el ecclesîa Sanete Marie de Cliza : Item in eodem pago Xanctonensi, ecclesiam Sancti Saturnini, cum terra que dicitur Maremnia, ecclesiam de Ga, ecclesiam de Sales, ecclesiam Sancti Justi, cum hominibus et possessionibus parrochiarum, decima terre Hugonis de Doe et omnibus aliis pertinentiis suis, duas ecclesîas de Broa : In insula quoque Oleronis, ecclesiam Sancti Dionisii de Gapcirone, et decimam omnium rofiarum cervorum cervarumque, que in ipsa insula capte fuerint, et omnia alia tam decimas quam redccimationes, census, molendina, salinas, ubicumque el quecumque fuerint, ad segristaniam altaris pertinentia: Eccle­siam sancti Juliani, cum omnibus pertinentiis suis: Terram de Magovilla : Molendinum de Forest : Terram Sancti Palladii, piscationes, prata, census, predia, feoda, molendina, calefactionem ad furnos de boscho de Autao, et omnia alia in urbe Xanctonensi vel pago ad monasterium vestrum pertinentia : Item de silva que vocatur Bacones, de omnibus arboribus quecumque fuerint necessaria, ad vestras domos scilicet hedificandas vel restaurandas, ad cupas, ad dolia, ad vallum, ad naves, ad furnos calefaciendos, et ad omnia vobis necessaria : Item salinas quas possidetis apud Sanctum Anianum : In Pictavensi pago, villam que dicitur Vix, cum ecclesia et omnibus pertinenciis suis: In Petragoricensi episcopatu, villam que dicitur Monzonia, cum ecclesia el sepultura, et omnibus pertinenciis suis : In Andegavensi episcopatu, villam que dicitur Monpolin, cum ecclesia et hominibus, terris et omnibus pertinenciis suis. Libertates quoque et immunitates, et quecumque a comite Gaufrido Pictavensi, vel a Lodovico rege Francorum, vel ab Alienorde Willelmi Pictavensis comitis filia, vel ab Aelith sorore sua eidem monasterio racionabiliter data vel concessa, et scriptis suis firmata esse noscuntur, vobis auctoritatc apostolica confirmamus; ut videlicet nec rex ipse, neo prefata Alienordis et Aelith, nec prepositi, nec famuli, nec forestarii, nec ministeriales eorum, nec ullus homo ibi cavaugadam, nec exercitum, nec arbergamentum, questam, talleatam, aut procurationem, de homicidio, de furto, de raptu , de incendio vigeriam, aut consuetudinem aliquam ulterius habeant. Obeunte vero te nunc ejasdem loci abbatissa, vel tuarum qualibet succedentium, nulla ibi qualibet subreptionis astutia vel violentia preponatur, set quam sorores communi assensu, vel pars consilii saniorîs secundum Dei timorem et beati Benedicti regulam de eodem claustro, vel si necesse fuerit, de alio providerint eligendam. Ad hec adjicientes prohibemus, ne pro Xanctonensis parrochie interdictione vel excommunicatione locus vester a divinis interdicatur officiis ; ita tamen ut qui excommunicati vel interdicti fuerint, nullatenus admittantur, set clausis januis, non pulsatis tintinnabulis, demissa voce onmipotenti Deo servitia persolvetis. Decernimus ergo ….

 

Ego Alexander catholice ecclesie episcopus subscripsi.

EgoBernardus Portuensis et Sancte Rufine episcopus subscripsi

Ego Gualterius Albanensis episcopus subscripsi.

Ego Cuonrardus Moguntinus archiep. et Sabinensis episcopus subscr.

Ego Hubaldus presbiter cardinalis tit. S. Crucis in Iherusalem subscf.

Ego Johannes presbiter cardinalis tit. Sancte Anastasie subsc.

Ego Boso presbiter cardinalis Sancte Pudentiane tit. Pastoris subscr.

Ego Petrus cardinalis presbiter tit. Sancti Laurentii in Damaso subsc.

Ego Theodinus presbiter cardinalis Sancti Vitalis tit. Vestine snbs.

Ego Iacinthus diaconus cardinalis Sancte Marie in Cosmydyn subs.

Ego Cinthus diaconus cardinalis Sancti Adriani subs.

Ego Mamfredus diaconus cardinalis S. Georgîi ad velum aureum subs.

Ego Hugo diaconus cardinalis S. Eustachii juxta templum Agrippe subs.

Ego Vitellus diacouus cardinalis Sanctorum Sergii et Bachi subsc.

Ego Petrus diaconus cardinalis Sancte Marie in Aquiro subse.

Ego Iheranimus diaconus cardinalis Sancte Marie nove subsc.

Datum Lat[erani], per manum Gerardi sancte Romane ecclesie notarii. VI. Idus Maii. Indictione XV. Incarnationis dominice anno M°. C. LX°VII. Pontificatus vero domni Alexandri pape III. anno VIII.

 

 

Charte XXI

Carta de Sancto Silvano Petragorice provincie – 1079-1081

 

Quicumque fidelium, pro anime sue salute, basilicam in cujuscumque sanctorum veneratione fundaverit, vel fundate aliquam ejus possessionis partem gratanter impediverit, a remuneratore Christo procul dubio mercedem recepturus est pro quibus se in terra pauperaverit. In hac ergo certissima fidei ratione, Petragorice dux civitatis, Dei gratia, nomine Boso, cenobium in honore Beatissime Virginis Marie et Sancti Silvani, pro delictis suis parentumque suorum, studuit graciosus fundare. Quo pacto, ut in eodem, cum consilio suorum, monachas constitueret, pace tranquilla diffinivit. Voluntate vero illas benignissima, dum viveret, servavît. Deinde ejus successor nec non et filius Aldebertus, prout potuit curare, curavit. Tercio namque supradicti filio regnante Helia, casus, diabolo suadente, talis incubuit, quatinus locum, quem ceteri constituerant, cum habitatoribus dissipavit. Postea vero, ipsis proclamantibus cum populo, quas ejecerat, sanctimonialibus ecclesie Xanctonensi atque abbatisse cum suis monachabus, pernimium Deo auxiliante, religiosissimis, matre favente, donavit, ac in perpetuum se in omni tenere fidelitatem, remota occasione, promisit. Hoc ergo donum, istis videntibus, fecit: Leocretia, Garsendi etAdela sanctimonialibus; et Gitberto scilicet, et Petro de Grepvilla, qui hoc donum acceperunt; et Odo capellanus. qui ut ista scriberet interfuit; et Oto, Bernardus Ugo, et Gaufredus [de] Sancto Asterio, et Arnaudus Aramon, Helias Gaufredus, et ceteri innumeribiles. Papa nostro Gregorio apostolatus vice fungente, Philippo rege regnante, Willelmo comite, episcopo nostro Bosone, Petragorice civitatis Willelmo pontifice, archiepiscopo Joscelino Burdegalensi, abbatissa Xanctonensi Arsendi Bruna, Deo auxiliante qui vivit et regnat in secula. Amen.

 

 

Charte XXII.

Privilegium Willelmi Petragoricensis Episcopi super ecclesia Sancti Silvani – 1131, 14 juin 

 

Ego Willelmus sedis Petragorice humilis episcopus, tam presentibus quam futuris certum fieri volo, quod sicut ex relalione auctorizabilium et antiquarum personarum, nec non tam ex munîmine scripturarum quam ex probatione testium deprehendi, quod Willelmus, qui quartus ante me urbis Petragorice episcopatum regebat, concedentibus ac laudantibus Goscelino Burdigalensi archiepiscopo, Amato Oleronensi episcopo ac sancte Sedis legato , Bosone Xanctonensi, Isemberto Pictavensi, Aimaro Engolismensi episcopis, dono et concessu Bosonis Petragoricensis comitis, ac filii sui Audeberti, ecclesiam Sancti Silvani cum appendiciis suis ecclesie Beatissime Marie Xanctonensi, et Arsendi abbatisse ejusdem loci donavit, perpetuoque habendam concessit, subali scilicet ratione, ut abbatissa Xanctonensis ibi sanctimoniales Christo et ejus genitrici assidue famulaturas poneret. Hanc vero ecclesiam abbatîsse et sanctimoniales Xanctonenses firma et tranquilla pace per longa temporum spacia usque ad tempus Willelmi Petragoricensis comitis possederunt : qui Willelmus, diaboli instinctu, monachis Sancti Marcialis Lemovicensis ecclesie prefatam Sancti Silvani ecclesiam pro mille solidis vendidit, et insuper, ad augmentum nequitie sue, armata manu ecclesiam ingressus, ancillas Christi inde violenter expulit, et dcspicabiliter pedites Xanctonas venire coegit. Pro hac igitur expulsione tam injusta clamaverunt ad me abbatissa Sibilla et sanctimoniales postulantes, ut tantam injustitiam converterem in judicium. Unde capituli nostri consilio, dedimus et diem et locum abbati Sancti Martialis Amblardo et abbatisse Sibille, Petragorice ante nos agendi. Assignata autem die presentavit se ante nos abbatissa, cum non minima clericorum religiosorumque virorum caterva, abbati respondere preparata, et facere quod utrique adjudicarem : set abbas prorsus venire renuit, nec responsales pro se delegavit, nec monachi qui in ecclesia morabantur, quibus ego ipse huic cause maxime interesse injunxeram, se mihi presentaverunt; sed venditis omnibus ecclesie redditibus, et que vendere non poterant in vadimonio positis, noctu fugientes, domum et ecclesiam cunctis bonis privatam reliquerunt. Proinde habito consilio cum venerabilibus personis tam clericalis quam monastici ordinis, quas ad hoc judicium. tractandum convocaveram ; quia abbas et monachi ex toto defecerant, adjudicavit ecclesia Petragoricensis et ego, religiosorum consilio, investituram ecclesie Sancti Silvani abbatisse Sibille et sanctimontalibus : et ego ipse cum eis perrexi, et eeclesiam deinceps habendam tradidi. Factum est autem hoc, anno incarnati Verbi M° C° XXXI°. Epacta XX. Indictio VIIII. Concurr. III. Regl. I. Ex nostra parte, videntibus Robberto capellano nostro, domno Helia Musca viro religioso, Stephano de Brea, Helia Apurail milite, pluribusque aliis; ex parte vero abbatisse, Beraudo Xanctonensi thesaurario, Petro Bruns Xanctonensi archipresbitero, Pipino clerico Xanctonensi, sanctimonialibus autem Agnete, Aremburgi, Augarde. Data Petragorice, XVIII kl. Julii, per manum Robberti cancellarii nostri.

 

 

Charte XXIII.

De recuperatione ecclesie Santi Silvani (1131)

 

Longa discordia inter monachas ecclesie Sancto Marie Xanctonensis et monachos Sancti Marcialis fuerat pro ecclesia Sancti Silvanî, quam ipsi monachi monachabus violenter auferebant. Domnus itaque Willelmus Petragoricensis episcopus, in cujus parrochia ipsa ecclesia est, et cui monache sepe clamorem faciebant, cum nullo modo posset abbatem trahere ad justiciam, precepit abbatisse Sibille et monachabus, ut investituram ecclesie sue haberent, quoquomodo possent. Audiens vero Helias Talairandus, qui princeps erat terre illius, ubi ipsa ecclesia est, quod monachi judicium subterfugerent, et contra Dei justiciam ecclesiam supradictam occupassent, precepit abbatisse et monachabus, ut suam reciperent ecclesiam. Ex precepto denique dominorum, Willelmi episcopi videlicet et Helie principis terre, intraverunt monache in ecclesiam suam, et nullo ibi monachorum reperto, ecclesiam invenerunt vacuam et bonis suis expoliatam. Tamen per Dei graciam restituta est ipsa ecclesia ad jus ecclesie Beate Marie, sicut antiquitus fuerat. Postea domnus Helios sepe dictus princeps terre ipsius, donum quod pater suus et alii comites antecessores sui ecclesie Beate Marie fecerant, concessit, et propria manu subscribendo confirmivit, ipse et uxor sua + Philippa + in manu domne Agnetis monache, istis videntibus : S. Helie Talair[andi]. S. comitisse Philippe uxoris sue.

Testes sunt ex parte comitis, Arnaldus Willelmus, Willelmus Gaufredus, Raimundus Arnaldus, Audebertus prepositus, Helias Apuralius, et alii plures, et Constantinus Cabrol vicarius ejusdem ville : ex parte abbatisse, domna Agnes, domna Aziria, Ema, et Willelmus de Pino, Aimarus capellanus Sancte Marie, Rainerius, Willelmus Ricardi, et multi alii.

 

Hec autem facta sunt anno Incarnationis Domini M° XXXI°. Luna XVIII, regnante Ludovico rege Francorum, Willelmo duce Aquitanorum, Rudello comite in Petragorico, et Helia Talairando nepote sue, Willelmo Petragoricensi episcopo. Aimarus scriba, et sancte ecclesie Beate Marie capellanus, de supradictis visis et auditis hanc cartam composuit, et siguo crucis eam munivii. +

 

 

Charte XXIV.

Carta de compositione inter monacos Sancti Martialis Lemovicensis et moniales Beate Marie Xanctonensis (1148 – 28 juillet)

 

Ego Albertus, Dei gratia ecclesîe Beati Marcialis Lemovicensis abbas, et universum ejusdem ecclesie capitulum, omnibus tam presentibus quam per succedentia tempora post futuris. Notum fieri volumus controversiam, que inter nos et ecclesiam Beate Marie Xanctonensis diucius agitata fuerat super ecclesia Sancti Silvani, que in Petragoricensi pago sita esse dinoscitur, in presentia et in manu venerabilis patris domni Gaufridi Burdegalensis archiepiscopi, cui domnus papa Eugenius causam eandem ad diffiniendum commiserat, apud Carofum, in modum pacis et concordie sic terminatam fuisse. Convenit siquidem inter nos ad invicem, ut pro eo quod hec querela nostra in perpetuum sopiretur, nec reclamandi locum super hoc amplius haberemus, predicte ecclesie Beate Marie Xanctonensis moniales ecclesie nostre annuatim, in festivitate sancte Marie de Assumptione, legitimi marcam argenti persolverent, et de cetero supradictam ecclesiam Sancti Silvani cum omnibus pertinenciis suis in pace possiderent. Est etiam hinc inde complacitum, ut predicta marca argenti priori de Montandra singulis annis redderetur. Nichilominus quoque fuit in pacto, ut et nos munimenta, que inde habebamus, jam dicto domno archiepiscopo redderemus, ne in posterum super eodem questio oriri posset. Nos igitur hanc concordiam, sicut in manu sepe dicti archiepiscopi sub testimonio multorum facta fuit, et sigillato ipsius scripto confirmata, communi assensu ratam habentes, perpetuis temporibus inviolabiliter conservandam concessimus, et ad munimentum et stabilitatem rei, presentem cartulam inde fecimus, et sigillo nostro illam subterfirmavimus propriis manibus, ego Albertus abbas, et qui suhnotati sunt de fratribus nostrîs, subscribentes. Actum hoc atque fîrmatum apud Lemovicas, in capitulo nostro, Dominice Incarnationis anno Millesimo centesimo XL° VIII°. V. Kl. Augusti, Epacta XXVIII, Indictione decima, Romano pontifice domno Eugenio tercio, Ludovico rege Francorum et duce Aquitanorum, Bernardo Xanctonensi, Raimundo Petragoricensi episcopis, qui cum sepe dicto domno archiepiscopo apud Carofum huic concordie interfuerunt, et sigillis suis approbantes corroboraverunt. Hujus autem concessionis nostre testes fuere Umberga priorissa ejusdem loci, et Aleaidis de Corma, Agnes Morella, magister Rainaudus, Willelmus Arnaudi, Bernardus, magister Arnardus, Willelmus de Pinu, Ramnulfus.

Ego Albertus abbas Sancti Marcialis subscripsi. +

Ego Ramnulfus prior Lemovicensis + subscripsi.

Ego Stephanus monachus subscripsi. +

 

 

Charte XXV.

Privilegium Gaufridi Burdegalensis archiepiscopi de eodem (1147 – 9 février)

 

Gaufridus, Dei gratia Burdegalensis archiepiscopus, universis ecclesie Dei fidelibus tam presentibus quam futuris in perpetuum. Omnis actio eo magis rata haberi et in sui stabililate conservari debet, si racionabili scripto commendata, legitimarum personarum testimonio et auctoritate fulciatur. Proinde notum fieri volumus inter ecclesiam Beati Marcialis Lemovicensis, et ecclesiam Beate Marie Xanctonensis, gravem diu extitisse controversiaui super ecclesia Sancti Silvani, que in pago Petragoricensi sita esse dinoscitur. Requirebant enim monachi Beati Marcialis eandem ecclesiam Sancti Silvani a monialibus Beate Marie que eam possidebant, dicentes illam sui juris esse, allegantes etiam quod in possessione ejusdem ecclesie diu steterant, quodque per violenciam laicorum inde fuerant expulsi, et ad munimentum sue partis, autentica scripta Romanorum pontificum beate recordacionis Gelasii et Calixti, cum plurimis rationum assercionibus, producentes, ejusdem ecclesie investituram sibi repetebant. Moniales vero e contra dicebant sepe dictam ecclesiam Sancti Silvani, ex donatione Petragoricorum episcoporum et concessione dominorum terre illius, de jure sue proprietatis esse, seque diu possedisse et adhuc possidere. Adjicientes quoque eosdem monachos Beati Marcialis revera olim per violentiam in hanc suam possessionem intrasse, sed canonico judicio bone memorie Willelmi Petragoricensis episcopi inde expulsos fuisse, sibique ab alio Willelmo ejusdem sedis episcopo eandem ccclnsiam restitutam, et super his omnibus non solum plurimorum sufficientiam testium se habere asserebant, sed et scriptis Romanorum pontificum et Petragoricensium episcoporum partem suam tuerî nitebantur. Querela vero ista diu ventilata ad aures usque domni pape Eugenii pervenit. Qui nimirum per apostolica nobis scripta mandavit, ut utraque parte ante nostram evocata presentiam, rationes hinc inde diligenter audiremus, et causam ipsam diffiniremus, precipiens quoque, ut quod a. pobis exicdc statulum foret, ab utraque parte irrefragabiliter observaretur. Ex mandato itaque domni Pape, die a nobis apud Carrofum super hoc assignata, cum utraque pars ante nos se presentasse tandem divina coope­rante gratia, studio et sollicitudine sapientum et discretorum virorum qui aderant, amico fine concordie eadem controversia terminata est in hunc modum. Convenit siquidem inter illos, ut pro eo quod eadem querela in perpetuum sopiretur, nec amplius reclamandi locum super eodem monachi Sancti Marcialis haberent, immo si quid juris ibi habere videbantur, totum pro pace inter utramque ecclesiam de cetera firmiter observanda finirent, predicte moniales, que possidebant, eisdem monachis annuatim, in festivitate beate Marie de Assumptione, legitimi marcam argenti persolverent, et ipse sepo dictam ecclesiam Sancti Silvani cum omnibus pertinenciis suis deinceps in pace haberent et possiderent. Fuit etiam in pacto, ut monachi Sancti Marcialis munimenta, que inde habebant, nobis redderent, ne in posterum su­per his questio oriri posset, quodque ab utriusque ecclesie capitulis modus hic concordie vicissim scripto confirmaretur. Neque pretermittendum duximus, quia hinc inde complacitum fuit, ut priori de Montandra predicta marca argenti singulis annis redderetur. Sic ergo prefate ecclesie Sancti Marcialis abbas Àlbertus, pro se et pro ecclesia sua, et supra memorate ec­clesie Beate Marie abbatissa Agnes, itidem pro se et pro ecclesia sua, hoc observandum et inconcusse tenendum in manu nostra firmaverunt. Nos itaque, ne in posterum ulla debeat hoc refragatione violari, ulla voleat rerum mutacione turbari, per presentem paginam hoc idem memorie decrevimus commendandum, et eandem paginam sigilli nostri munimine firmari fecimus, manu propria subscribentes. Set et quia, presentibus venerabilibus fratribus nostris Bernardo Xanctonensi et Raimundo Petragoricensi episcopis, hoc factum fuit, ad majus sic firmate concordie munimentum, rogatu nostro et precibus utriusque partis, iidem episcopi approbantes subscripserunt, et sigillis suis eandem cartam corroboraverunt. Actum hoc atque firmatum Carrofi, videntibus et audientibus prefatis episcopis ; et Fulcaldo Carrofiensi, et Petro Sancti Augustini, et Fulcone Bone Vallensi abbatibus ; Emeneio quoque Bituricensi, et Laurentio Pictaviensi decanis, magistro Arnaudo, et Calone Pictaviensibus; Petro de Nanclaro, et Willelmo Jordani Petragoricensibus archidiaconis, multisque aliis religiosis et honestis personis, tam clericis quam laicis. Anno ab Incarnatione Domini M°. C°. XL VII°. V. Idus Februarii,  Epacta XXVIII, Indictione X, Romano pontifice domno Eugeuio III. Ludovico rege Francorum et duce Aquitanorum, episcopatus vero nostri anno XII.

 

Ego Gaufridus Burdegalensis archiepiscopus concessi, firmavi et subscripsi.

Ego Raimundus Petragoricensis episcopus interfui, approbavi et subsc.

Ego Bernardus Xanctonensis episcopus interfui, approbavi et subscripsi.

 

 

Charte XXVI.

De acquisitionibus domne Aleaidis in Petragorico (avant 1124)

Sciendum est, quod ego A[leais], postquam habui obedientiam Sancti Silvani Petragorice, acquisivi ibi ista. Willelmus episcopus de Auba Rocha, dedit Sancte Marie Xanctonis et Sancto Silvano capellam de Gardona; quod concessit Ebrardus de Gardona pro anima uxoris sue, et Aimericus de Castro Novo. Iterum concessit hoc, pro anima patris et matris sue generisque sui, tali pacto, quod quando filius Martini de Cumbis esset sacerdos, haberet capellaniam de dominabus. Hujus rei testes sunt, Audebertus comes, Oto de Brageirach, Seguinus de Gardona, Stephanus Iterius, Helias sacerdos, Reginaudus vicarius, Adelaidis monacha, et Sibilla, et multi alii.

 

 

Charte XXVII.

Privilegium domni Henrici regis anglorum (après 1154)

 

Henricus rex Anglorum, et dux Normannorum et Aquitanorum, et comes Andegavorum, episcopo Xanctonensi, et baronibus, et ministris, et omnibus fidelibus suis Xancton[ensibus], salutem. Sciatis me concessisse et dedisse, et presenti caria confirmasse, Deo et ecclesie Sancte Marie de Xanctonis, et monialibus ibidem Deo servientibus in perpetuam helemosinam decimam de Brolio Sancti Supplicii, et decimam ortorum de Lillea. et decimam furni, et ecclesiam de Lillea. Et preterea non recipiam aliquem hominem de omnibus hominibus monialium amodo in herbergamentum de I.illea : nec volo, quod de castro meo de Lillea amodo eis, vel hominibus, vel rebus suis aliquod malum vel dampnum eveniat, vel aliqua injuria, vel molestia, vel contumelia fiat,Quare volo et firmiter precipio, quod predicta ecclesia et sanctimoniales hec predicta habeant et teneant bene et in pace, libere, quiete, integre et honorifice. Testibus cancellario Hugone de Cleers, Erveo panetario, Hugone preposito Xancton[ensi], et Johanne preposito de Holerone, apud Pictavim.

 

 

Charte CXXXI.

Carta de donis que fecerunt barones et domine Sancto Silvano, et de Acquisitione Aleaidis de Montauser (vers 1100-1130)

 

Petronilla de Levinach dedit Sancte Marie Sanctonis et Sancto Silvano lo Guet et terram suam ; et reddit unum porcum ad Nathale, et unum multonem in Maio, et duas concas de civada, et unam de frumento, et decam et octo nummos in Augusto, et questam. Giraudus Audebertus et Stephanus Bruno dederunt Sancte Marie et Sancto Silvano servationes quas habebant in vineis de Druleth, unde habemus XXX. panes et XXX. sexteria vini; et habuerunt XXVII. solidos caritatis. Hujus rei testes sunt Helias Sacerdos, et Reginaudus Vîcarius, et Raimundus Sacerdos. Aquam de Blanzach concesserunt Sancte Marie et Sancto Silvano Helias prepositus et Audebertus frater ejus, cum ciroteca; et ego Adelaïdis dedi eis decem solidos. Hujus rei testes sunt Helias Sacerdos, et Artus, et Giraudus Escorron. Hoc donum concesserunt Grimoardus de Brageirac, et Stephana soror ejus, et Ugo pre­positus; quod custavit mihi Aleaidi VIII. solidos. Pro hac eadem aqua dedi Bernardo de Chamsecret X. solidos, et Raimundo Oton X. solidos, et unum camsil; quod custavit X. solidos. Hujus rei testes sunt egomet Aleaidis, et Giraudus Aimericus, et Helias Sacerdos. In hac aqua emit domina Aleaidis duos molendinos, qui custaverunt IIIIor libras. De vineis Arnaudi Helie et Giraudi Negrer, ad Ferroriam, adquisivit domina Aleaidis decimam; quod custavit XIIII. solidos; hoc pacto, quod si aliquis de progenie eorum auferret istam decimam, redderet XIIII. solidos. Girberga, que vocabatur Orvenz, dedit Sancte Marie et Sancto Silvano unum mas de Moscola, unde exit quartus. Hujus rei testes sunt Aleaidis de Montauser, et Seguinus de Gardona, et Helias Sacerdos. Helias de Clarenz dedit Sancte Marie et Sancto Silvano medietatem quarti de Artigis, et unum porcum, et quatuor panes, et duo sexteria vini ; et hoc custavit XIIII. solidos. Hujus rei testes sunt Petrus Guinardus, et Helias Sacerdos, et Radulfus de Montelz.

 

 

Charte CXXXII.

Item de donatione Audeberti petragorici consulis, et Willelmi Talarandi (21 septembre 1104-1117)

 

XI. kl. Octob. Sancti Mathei Aposloli. Aldebertus consul Pelragoricus, et Willelmus Talairandus consul Petragoricus, dederunt terram, quam suus pater donaverat Sancte Marie et Sancto Silvano, et domina Garsenda donaverat Sancte Marie Sanctonensi, et abbatisse, et congregationi, et adcrementa, que Helias consul Petragoricus fecit, silvas, et aquas, et plana, presentibus testibus de Petragorica civitate Arnal. Bernart Dugat, Peire Bos, Helias Prestre de la Monzia, Peire de la Cumpra, Raimun Porcheir prestre, Giral Galfre, Reinal Vegeir, Raimolf de Montels, Rainalt Ebrart, Giral Lcmozin ; in potestate et presentia domine Gemme, et domine Marie, el domine Gisle, et domine Alentrudis, et domine Garsende de Peireguis. Et ille fecerunt karitatem ducentos solidos ad comitem,  et triginta ad comitissam.

S. + Aldeberti. S. + Willelmi.

 

 

Charte CXXXIII.

Item de Sancto Silvano (1086 - 1104)

 

Helias prepositus de Brageirac, et Audebertus frater ejus, dederunt Deo et Sancte Marie, Sanctoque Silvano, in manu domine Aleaiz de Montauser, cum ganto ipsius, aquam Dordonie, tantum quantum tenet bordaria Grimoardi Ebrardi ; scilicet, aquam et ripam cursumque aque, ad faciendam passeriam, et duos molendinos in dominico : et si ibi possent esse plus molendina, dominatio sit dominabus Sancti Silvani. Et pro hoc domina Alaiz dedit eis decem solidos, et beneficium Sancte Marie Sanctonensis, et Sancti Silvani. Et de hac re sunt testes domina Sibilla, et domine Odierna atque Florentina, et Artus, atque Helias sacerdos, et Geraldus Descorro. Et hoc donum atque hanc affirmationem concessit et dedit Grimoardus Ebrardus, atque Ugo prepositus, cum corrigia, in manu domine Aleaiz. Deo et Sancte Marie, et Sancto Silvano, nec non dominabus ipsius loci, non pro lucro quod inde habuissent, sed pro animabus eorum atque animabus parentum suorum. Et domina Aleaiz de hoc misit testimonium Ebrardum contra Ugonem, et Ugonem contra Ebrardum : et Giraldus Discorro adhuc testis est.

 

 

Charte CXXXIV.

Item (Vers  1100 - 1130)

 

Stepbanus Bruno et Geraldus Audebertus dimiserunt Deo et Sancte Marie, Sanctoque Silvano totum quod tenebant in clausum vinearum del Druilet; et domina Aleaiz de Montauseir dedit illis tantum quod valebat, viginti quinque solidos. Testes qui viderunt et audierunt : Sibilla et Odierna moniales, atque Helias presbiter, et Bernardus sacerdos, Geraudus Gaufridus, Petrus Escoler, et Geraudus Descorro.

 

 

Charte CXXXV.

Item

 

Geraudus Johannes dimisit Deo et Sancte Marie, Sanctoque Silvano totum quod tenebat in bordaria de Senau, in manu Othonis et uxoris ejus Florentie : et domina Aleaiz dedit ei in karitate unam tonnam et duos solidos : et de hac re testis est Geraldus Gaufridus.

 

 

Charte CXXXVI.

Item

 

Arnaldus Helias et uxor sua, et Stephanus Negrer, et frater ejus Geraldus dederunt Deo et Sancte Marie, Sanctoque Silvano, in manu domne Aleaiz de Montauser, cum poma, decimam de vineis suis, quas habent apud Ferrearias : et domina Aleaiz dedit illis quatordecim solidos nummorum, tali pacto et conventione, ut si aliquis ex parentibus suis in vila eorum, vel post mortem illorum, decimam illam vi arripere voluerit, pro hac re excommunicatus, XIIII°. solidos nummorum Sancto Silvano reddat.

 

Charte CXXXVII.

Item

 

Ebrardus Bort dedii Deo et Sancte Marie, Sanctoque Silvano unum masum de terra, qui est ad Montem Faiar, pro anima sua : et exeunt duodecim denarii, et quartum de terra. Qui a loco abstulerit, maledictus sit,

 

 

Charte CXXXVIII.

Item (Avant 1131)

 

Guibberga, que vocabatur Orvenz, dedit Deo et Sancte Marie Sanctoque Silvano, pro anima sua, unum masum de terra in villa que vocatur Moscola, in alodio; et concessit frator ejus Seguinus, et Ademarus filius ejus : et exeunt duodecim denarii, et ad Nativitatem Domini unum panem et sex failas, et quartum terre : in presentia Aleaiz de Montauser. Qui a loco abstulerit, anatema sit, Amen.

 

 

Charte CXXXIX.

Carta de donatione ecclesie Sancti Silvani (1104 – 1117)

 

Narrat hec carta, quod Willelmus Petragorice urbis episcopus* dedit Deo et Sancte Marie Sanctonensi, atque Sancto Silvano, cum digito suo, ecclesiam Sancte Fidis de Castro de Gardona, vidente et audiente Audeberto comite*, atque Othone, et Iterio de Salas, et Helia presbitero. Et postea Ebrardus et Aimericus avunculus suus dederunt et affirmaverunt hoc donum Deo et Sancte Marie, atque Sancto Silvano, secundum laicos, pro anima patris et matris, et Ebrardus pro uxore sua, et pro tali convenientia, ut si filius Martini de las Cumbas, aut aliusde illorum progenie, esset presbiter, quod habuisset capellaniam de dominabus, sicut alius presbiter extraneus. Hoc donum fuit factum in presentia Aleaiz de Montauser et nobilis Sibille. Testes qui viderunt et audierunt : Audebertus cornes, et Seguinus, atque Iterius, et Stephanus frater suus, et Raimundus de Rezac, et Helias presbi­ter, atque Raimundus presbiter, et Seguinus presbiter de Vinea Tailada, et alii plures. Et qui a loco voluerit auferre, auferat illi Deus partem de regno celesti, et cum Dathan et Abiron, et cum Juda traditore habeat mansionem sine fine in secula seculorum. Amen.

 

* Guillaume II d'Auberoche, évêque de Périgueux en 1101 et 1124.

* Aldebert II, comte de Périgord en 1101, mort avant 1117, (Art de Vérifier les Dates, p. 713. Edition de 1770).

 

 

Charte CXL.

De donis Ausende que fecit Sancto Silvano (1010. – Décembre)

 

Continet lex Romana, ut si quis vir, aut femina, de rerum suarum facundia, pro suarum resolutione culparum, vel cujuscumque anime parentum, omnium Factori Deo, sanctaque Dei cenobio, sive consanguineis aut externis, dare voluerit, utatur in omnibus liberam potestatem faciendi. Quamobrem ego, in Dei nomine, peccatrix Auscenda tractavi in memetipsa, timens incidere in dampnatione eterna, dare Christo Domino, et Sancte Marie cenobio, quin etiam Sancto Silvano, qui est situs in comitatu Petragorico, filieque mee Eldeardi que est in monachico habitu constituta, pro anima mea et anima patris mei et matris mee Deudane, nec non sponsi mei Iterii, et pro anima filii mei Rotberti, et Jordani, et Einardi fratrumque meorum, Rainardi abbatis, et Bosoni clerici, et Einardi et Jordani laicis (sic), et nepotum meorum Jordani et Rotberti, et aliorum, alaudum meum sive hereditatem quam dedit mihi pater meus et mater mea in die nuptiarum mearum, dono ego, et trado et concedo Do­mino Deo et Sancte semper virgini Marie Dei genitrici, et filie mee Aldeardi, in tali pacto et tenore, ut supranominata filia mea que est in religione monachili habita ordinata, dum ejus anima intra corporis perstiterit claustra, habeat hanc hereditatem faciendi potestatem que voluerit omnia, nulla contradicente persona. Quando vero ejus dies venerit extrema, simi­liter ordinet hanc hereditatem nepta mea, aut Olgardis, aut una ex nostra persona in hoc ordine constituta. Nullo vero tempore non exeat de poteslate nostre parentele. Est autem ipsa terra, quam jam supra nominavi, in pago Lemovicino, in commendativo parentum nostrorum de Castello Cabanensi, in villa que antea vocabatur Mons Caprarius. Sed ego mutavi nomen illius Alasvernias (a las Vernias). Et habet septem masios totos integros, cum omnibus hedificiis que in eis sunt, et quinque borderias. Hoc ipsum vero totum dono Beate virgini Marie, et filie mee Aldeardi sic, quomodo suprascriptum est, ut pius Dominus, qui suo nutu regit omnia , dignetur dimittere peccata nostra, et post seculi hujus excursum poli concedere regna. Ipsam vero terram et ipsas vineas, et ipsos masos, et ea que Gaufredus habet de me in fevum, si filia mea Eldeardis vult ei relinquere, teneat. Si autem presumpserit extra ejus voluntatem aliquid tenere, aut disrumpere, aut ipse, aut ulla persona, ullus contumax, aut superbus arrogans, aut consanguineus, propinquus, aut externus, dives aut pauper, magnus aut parvus, servus aut liber, in primis iram Dei incurrat, et Beate Marie semper virginis, et beatissimi Petri apostolorum principis, cui Dominus pastor piissimus dedit potestatem ligandi atque solvendi, religet eum cum diabolo et angelis ejus in abyssum, ut crucientur ibi in secula seculorum. Lucerna ejus extinguatur in sempiternum, in tenebris maneat ; inimicum generis humani diabolum custodem et dominatorem habeat. Maledictus sit ambulans et stans, maledictus sit sedens et jacens, maledictus sit manducans et bibens, esuriens et sitiens. Auferat ab eo Dominus omne quod bonum est. Famem et sitim, gladium et pestilentiam mittat in eum Dominus; scabiem et pruriginem, et desinterium ventris mittat in eum Dominus. Maledicat cum Deus Pater, confundat eum Dei Filius, contribulet eum virtus Spiritus sancti. Maledicat eum sancta Maria cum choro virginum, sanctus Michael cum choris angelorum ; maledicant eum cherubin et seraphin, patriarche, et prophete ; maledicant eum sancti legis doctores, apostoli omnes ; maledicant eum viginti quatuor seniores, et sancti inno­centes; maledicant eum sancti martyres, et sancti confessores, et virgines, et continentes, et omnis creatura Dei. A liminibus sancte Dei ecclesie extraneus sit: cum Juda traditore et cum Datan et Abiron equalem dampnationem accipiat. Qui taliter presumpserit, ut supradictum est, ap­prehendant eum omnes maledictiones iste, et omnis creatura que est in celo, et in terra, sive subtus terram, sive in mari, sive in abysso, sive in inferno, sive in omnibus locis, et maledicant et confundant illum. Amen. Fiat. Facta donatione ista mense Decembrio, anno XV, regnante Robberto rege.

S. + Ascendane, que hanc cartam donationis fecit, et manu propria firmavit, et nobilibus viris affirmare rogavit. S. + Segoini archiepiscopi* . S. + Grimoardi episcopi**. S. + Isoli episcopi***. S. + Jor­dani. S. Robberti. S. + Gaufredi. S. + Giraldi abbatis. S. + Willelmi Vicarii. S. + Bompar Raimundi. S. + Senioris Raimbaldi. S. + Ymberti Abo. S. + Ainardi filii Jordani. S. + Bos Jordani. S. + Gingoni et fratrum suorum. S. + Jordani. S. + Iterii. S. + Siguini clerici. S. + Focaldi. S. + Abo Petroni. S. + Raimundi et Fratrum suorum. S. + Lamberti.

 

ITA FUIT FIRMATUM : QUI MUTAVERIT ANATEMA SIT

 

* Seguin, archevêque de Bordeaux, élu en 1010, mort avant 1022.

** Grimoard, évêque d’Angoulême, de 992 à 1018, frère d'Islon évêque de Saintes

*** Islon, évêque de Saintes, de 999 à 1031.

 

 

Charte CXLI.

Carta de quodam masso terre quem Hersendis abbatissa comparavit ab Helia consule (1079 – 1099)

 

Quoniam videtur idoneum scriptis tradere quorumlibet ecclesiis beneficia collata suarum possessionum, propter occasum mortalium, ego Hersindis, Dei gratia abbatissa, cum meis omnibus filiabus, Deo et sancte Marie mecum famulantibus, sic volumus reduci ad memoriam donum quod fecit Helias comes Petragoricensis Deo et Sancte Marie, et Sancto Silvano, scilicet massum terre quod dicitur Froterii, juxta castellum de Brageirach, pro eo tamen ipsi comiti datis sexcentis solidis. Hoc autem donum posuit super altare Sancte Marie, cum corrigia, nodo suo facto in ipsa. Istis videntibus testibus, Othone scilicet de Brageirach, et Guidone de Moisedane, et Giraldo Raginaldo, et Ugone preposito.

 

 

Charte CXLIII.

Carta de donis Rosemberge monache.

 

Ego Rosemberga monacha, tractans de salute anime mee, Dei amore ac spe retributionis eterne,  ut me pius Dominus in die ultima  magni judicii de periculo gehenne ignis liberare dignetur, dono ad locum Sancte Marie Xanctonensis ecclesie duos masos meos, qui sunt in villa, que vocatur Alchanet, masum videlicet Willelmi, et masum Enjauberti : et hoc totum integrum jam dicta loco concedo, et manibus trado ad habendum, possidendum, ad omnia quecumque facere voluerint monache Sancte Marie. Hii duo homines pro duobus masis debent duos solidos, et duos porcos, et duos arietes, et quatuor altilia, et quatuor anseres, et unum receptum ad septem milites. Si quis istud tollere voluerit, iram Dei incurrat, et cum Juda traditore in inferno sine fine permaneat. Amen.

 

 

Charte CXLIV.

De consuetudinibus Sancti Silvani de Peiragorch.

 

P. Datenac dedit Sancte Marie et Sancto Silvano XII. nummos in terra G. Raisse ultra Aissoa. G. de Naisso dedit pro anima sua XII. d. Deo et Sancte Marie, et Sancto Silvano, istis videntibus : El. El. de Naisso, Arnal. W., Ema soror ejus, quoa debet reddere W. de Vilota, in Assumptione vel in Nativitate sancte Marie. Ajena mater Iterii Stephani dedit Deo et Sancte Marie Sanctoque Silvano X. et VIII. nummos, in terra de Ribanac. Bernardus Belabarba debet reddere in Nativitate Domini, Alasmarias. Testes sunt P. Seguis, G. Ildebertus sacerdos. S. Grimoardi dedit in terra de Caissac, pro anima Helie fratris sui, consilio nepotum suorum de Rosilo XII. n. (nummos?) : et eo tempore Ymberga priorissa existebat. Almos, conjux Arnaldi Aramundi, dedit Deo et Sancte Marie Sanctoque Silvano, in terra de Lagamanela, istis videntibus, duos solidos. Ar. de Naiso, G. de Naiso, El. de Naiso, S. Grimoardi sacerdos, Amaneo. Senegons, conjux P. de Maorens, et filii ejus, dedit pro anima sua, in maso Fissonenc XII. nummos per omnia tempora in festo sancti Frontonis. G. de Naisso dedit pro anima sua XII. nummos, istis videntibus, A. G. El. de Naisso, R. Arnal Dugat, quos reddere debent G. monacus, G. Martinus, et eorum subsequaces, in Nativitate Sancte Marie. G. Vicarius dedit pro se et pro fratribus suis. El. W. Raimundus Deo et Sancte Marie Sanctoque Silvano, in terra que est juxta cimiterium, super Dordoniam, unum sextarium de quacumque segete erit in terra omni tempore, preter miloca, e mil, e paniz : si de istis tribus terra culta fuerit, sextarium tritici vel fabbe reddat ad lumen altaris. Hujus rei testes sunt magister Arnaudus, E. de Rosilo, et frater ejus, R. R. de Lalanda, E. Porquer, El. de Lavaore, Ema de Lagrava, et filii ejus. Stephanus, Ramnolfus, dederunt quartum in duas sextairadas eminada, de la terra de Buc de Lagrava. R. Vicarius, dedit pro anima sua, umam eminadam de terra quam habebat in manso Bruneto pel meniar Restolenc.

 

 

Charte CXLV.

Item de consuetudinibus.

 

+ Signum Willelmi de Colturas, qui dedit Deo et Beate Marie, et Sancto Silvano medietatem de las gaches de vineis de Drulez, pro redemptione anime sue, et patris sui, et matris, in alodo. Set tamen quatuor solidos habuit karitatis. Hujus rei testes sunt Hugo, qui tunc prior erat, et hoc fecit, et Ramnulfus presbiter, qui consanguineus erat, cujus consilio fac­tum fuit, et Radulfus de Montilz, et Petrus de Maurencs, et plurimi alii.

 

 

Charte CXLVI.

De sepultura.

 

Petrus Arnaldus dedit pro sepultura sua duas denairadas de vineis in alodo, Deo et Beate Marie et Sancto Silvano : et hee vinee sunt Alscamps. Et hoc donum fuit factum consilio Helie presbiteri de Lamonzia et Rainaldi Vicarii, et Petri de Lacompra, et nonnulli alii.

 

 

Charte CXLVII.

De consuetudinibus Sancti Silvani de Petragorico.

 

Sciendum est omnibus, quatinus hee consuetudines, sicuti hic scribuntur, in unoquoque anno ad Nathale, priorisse Sancti Silvani redduntur.

Li Mas Reginaldi Vicarii unum porcum, et VIII° panes, et quatuor sextaria vini, et quatuor gallos, et quatuor sextaria ad Nathale, et unam gallinam ad Quadragesimam, et XII. nummos ad Ramos Palmarum, et XII. nummos ad sanctam Mariam Augusti. Elias presbiter reddit similiter, et sic omnes alii, et parum plus, videlicet unum agnum, et XII. faces, et unam tragenam. Li mas Bordat reddit plus quam omnes alli. IIII° panes, duos gallos, IIII° caupones [sic). Li mas Froterenc ad Osanna, XII. num­mos, et ad Sanctam Mariam Septembris, XII. similiter, ad ipsammet feativitatem duos porcos vel duos solidos, et traginam, et agnum, et gallinam. La Borderia Giraudi de Naiso XX°. nummos, et quartum sagene de Naiso, decimam de piscibus. La Borderia Gavela sex nummos,  ad Ramos Palmarum, et sex ad festa Sancte Marie, et unum porcum ad Nathale, et duo sextaria civade, et VI faces, et duos gallos, et unam gallinam, ad Quadragesimam. E la tenesa Boter XII. nummos. E la Borderia Segui Andreu VI nummos, et unum porcum, et IIII° panes, et II° sextaria vini. Et Sazia unum porcum, ad festum Sancte Marie, IIII°. panes, et duo sextaria vini, ad Nathale Domini, unum porcum, et quatuor panes, et duo sextaria vini, Stephanus Martinus ad Nathale Domini, unum porcum et quatuor panes. Raginaldus Folquerius ad festum Omnium Sanclorum, unum porcum et qua­tuor panes, et duo sexteria vini. Giraldus Bernardus unum porcum et qua­tuor panes, et duo sexteria vini. Ad festum sancti Michaelis, Gaumars de las Lescas similiter. La terra des Semau, lo quart de vineis totis, XII. num­mos, ad festum Sancte Marie. La terra Raimunt Iter. VIII. nummos. Gau­mars del Bosc, XII nummos. Gintarz in minutas terciam partem de uno porco. La terra Guillelmi de Gardona, quartum, et XII. nummos. La terra Senegundis, ad festum Sancte Marie prime, decem nummos, ad Navitatem Sancte Marie tres, ad Osanna duos. La terra de Rusel, VIII. nummos et quartum. Petrus de Biron, unum modium vini. Raba, quatuor nummos. Pelafiga, XII. sextaria vini. Petrus sacerdos de la Compra, et Ragimundus frater suus, pro anima patris sui, et pro semetipsis, dederunt Sancte Ma­rie decimam de sagena sua.

 

 

Charte CXLVIII.

De decima quam dedit Maria de Bugazu cum suis filiis pro filia. (1134 – 1174)

 

Maria de Bugasu, atque filii sui Willelmus et Fulcherius, dederunt decimam istam, scilicet mediam partem parrochie Sancti Petri de Costores, cum filia sua Austria : homines vero illi, scilicet Petrus Garsie, et Arnaudus frater ejus, qui hoc idem jure hereditario habere videbantur, totum penitus Deo et Beate Marie, in manu abbatisse Agnetis, dimiserunt. Hujus rei testes sunt Willelmus Arnaudi, et Aimericus, et Willelmus de Pinu, et Stephanus Porcherius, et Stephanus de Rosilon, clerici: et ex domicabus, domina Hymberga et domina G. et domina Antonia, et alii quam plures.

 

 

Charte CXLIX.

 

Notum sit cunctis mortalibus tam presentibus quam futuris, quod Grimoardus Datenach dedit Deo et Beate Marie et Sancto Silvano tres sextarios de terra, ultra rivulum qui vocatur Laissoa, propter animam uxoris sue. In quam terram querelam habuit Guarsias, et Audearz uxor sua, et Sardinia mater uxoris. Igitur Ugo, qui tunc prior erat, dedit illis tres sexterios sigilis, et querelam, quam in terram habebant, Deo et Beate Marie, et Sancto Silvano ex integro postea reliquerunt. Testes sunt ipse prior et Rainaldus Vicarius, et Radulfus Mil. (Miles?)

 

 

Charte CL.

(Vers 1131 - 1142)

 

Notum sit cunctis mortalibus tam presentibus quam futuris, quod Guarsias Vicarius reliquit Deo et Beate Marie Sanctoque Silvano lo Casal quod est juxta cimiterium, super aquam scilicet, tali pacto ut darentur ei XX. solidi. Quod peractum fuit, vidente Girberto, et Helia presbitero, et Bernardo de Camsecret.

 

 

Charte CLI.

 

Mansus del Toront debet in Nathale Domini unum porcum et XII. panes, et quatuor sextarios vini, et quatuor capones, et VI. gallos, et XII. fales vel solmam ligni, et unam trainam; et ad Quadragesimam, unum agnum, et unam gallinam; et ad Ramos Palmarum XII. nummos moltonodie; et in Assumptione Sancte Marie XII. denarios; sed duodecimus denarius rustico redditur, propter quatuor capones superius scriptos, quos debet in Nathale Domini ; et IIII° sextarios avene canatie, usque in Nathale Domini. Item debet quartum in garba, et decimam. Hoc totum debent portare, excepto decimam. Item debet opera manuum et espleitum per totum.

 

Charte CLII.

Item.

 

Mansus Porchairenes debet unum porcum, VIII°. panes, et quatuor sextaria vini, et quatuor gallos, XII. faillas, et unam salmadam ligni, vel trainam unam, et quatuor sextarios avene canazge. Hoc totum debet ad Nathale Domini. Ad Quadragesimam unum agnum, et unam gallinam. In Ramis Palmarum XII denarios moltonatgie. In Assumptione Sancte Marie XII. denarios oblias. Debet quartum et decimam in garbam. Et hoc totum debent apportare, excepta decima. Item debet opera manuum et espleit, videlicet de cauls, de pors, de naps, de fromatges, de ovis, et de fabis, et ut breviter dicam, de omnibus bonis que habet. Debet expletum, debet etiam Vque. solidos de captament, et justiciam, et introitum et exitum.

 

 

Charte CLX.

 

Giraldus de Naiso, consilio filiorum suorum, dedit Deo et Beate Marie, et Beato Silvano, pro redemptione anime sue, la bordaria quam tenebat tunc Giralt Duranz, juxta ecclesiam de Prionriu. Debet quartum, quod quartum debet in area recipere nuncius Sancte Marie, qui etiam habet convivium in rustico, tribus hominibus. In Nativitate sancte Marie, debet XXti. d.; debet espleit, et manducare debet dare loci hujus domine, si contigevit ire prope illuc, vicissim. Ipse rusticus apportat quartum.

 

Charte CLXI.

(Après 1104 ?)

 

Senegundis* monacha, mater Giraldi de Tenach, et Grimoardi, dedit Deo et Beate Marie, et Sancto Silvano, pro redemptione anime sue, quandam ter­ram que est in parrochia Sancti Victoris, que debet in Nativitate sancte Ma­rie XIIIcim. d. et unam mealam, id est, minutam. Gaufredus Tindarelz balles reddidit has oblationes. Debet quartum.

Ebrardus Borz miles, consilio Helie Lecabarda filii sui, et Aine filie sue, dedit Deo et Beate Marie, et Sancto Silvano quendam mansum qui vocatur cognomine de Monfaiart, pro redemptione anime sue. Debet in Ramis Palmarum VI. d. et alios VI. d. in Translatione sancti Stephani. Quartum debet.

 

* Voyez Charte CLXXX.

 

 

Charte CLXII.

 (Après 1079.)

 

Amelia comes, et Audebertus cornes*, et Aina comptissa dederunt Deo et Beate Marie, et Sancto Silvano vinaas Alasferreras, alias in dominio, et de aliis decimam. Postea Arnaldus Alquers, et Gaubertus Helias, et frater ejus Arnaldus, et Stephanus Negrers habebant querelam de his vineis, et pro redemptione animarum suarum, obmiserunt Deo et Beate Marie hujus loci, et Sancto Silvano, quicquid juste vel injuste requirebant; et pro hac gurpitione habuerunt quatuordecim solidos. Et hanc gurpitionem cum uno pomo fecerunt, quod postea in refectorio manducatum fuit.

 

* Probablement Aldebert I, fils d’Hélie II (Art de Verif. les Dates)

 

 

Charte CLXIII.

 (1117 – 1146 ?)

 

Helios comes* dedit Deo, et Beate Marie, et Sancto Silvano, pro redemptione anime sue, quandam silvam que vocatur Boonz, in alodo. Et ista silva durat et tenet a silva Giralz Supplize usque ad sïlvam Ramnulfi de Rofinac, et ex alia parte tenet et durat, a silva Giraldi de Naiso et Arnaldi Bernart usque ad boscum Otonis, ad locum qui vocatur a Ventre de Dona. Testes hujus rei : Otto miles, Arnaldus Aramunz, Helias presbiter, Guibbertus, et multi alii. In isto vero bosco dederunt Beate Marie XII. d. in festivitate ejusdem. Dederunt igitur Gauzmari maisnile pro d. XII.

 

* Probablement Hélie IV dit Rudel, comte de 1117 à 1146 (Art de vérif. les Dates)

 

 

Charte CLXIV.

 (1117 – 1146 ?)

 

Helias Ramnulfus dedit Deo, et Beate Marie, et Sancto Silvano, pro redemptione anime sue, consilio Helie comitis, de quo habebat quandam sil­vam , que vocatur similiter Boon, subtus aliam superius silvam. Hoc donum viderunt et audierumt Otto miles, Helias presbiter, et Guibbertus et multi alii. Hoc boscum tenet et durat a silva Grimoardi de las Ferreiras usque in silvam Ottonis et Raimundi Ugonis, et usque ad silvam Grimoardi Datenac et Bertrandi. Postea hoc donum auctorizaverunt filii ejus, Otto videlicet et Helias Ramnulfus, Deo et Beate Marie, et Sancto Silvano servitoribus suis. De quo bosco dederunt quandam partem cuidam rustico Bernardo Umberto, omnique ejus generationi, tali conventu, ut uno quoque anno prandium redderet ad festivitatem sancti Michaelis. Prandium est uno porco, et IIIIor panibus, et tres emines de vino ; sed tamen rusticus negat unum panem. De possessione Gauzmari de las Leschas unum porcum et IIIIor panes, et tres eminas vini in festivitate Sancti Martini. Insuper et totum expletum.

 

 

Charte CLXV.

 (1117 – 1146 ?)

 

Helias de Clarenz dedit Deo, et Beate Marie, atque Sancto Silvano, pro sepultura sua, filiis suis, Helia scilicet de Clarenz atque Willelmo Helie, nec non fratre suo Petro Guinardi consentientibus, medietatem illius terre quam habebant apud Boon juxta possessionem supradicti Gauzmari. Debet autem hec terra in Nathali Domini duos porcos, quorum unus minor est. Cum minori vero debentur quator panes, sed cum majori sex, cum uno quoque autem duo sexteria vini. Cumque vero in uno anno minor porcus servitoribus Sancti Silvani redditur, in subsequenti major eisdem servitoribus persolvitur, et minor cognatis Helie. De quarto autem medietas supradicte ecclesie ab eodem Helia data est.

 

 

Charte CLXVI.

 (avant 1131 ?)

 

Girberga cognomine Norves (Orvenz), soror Seguini de Gardona et Ebrardi Espanol, dedit, pro sepultura sua, Deo et Beate Marie, atque Sancto Silvano unum mansum qui dicitur Ricardecs, et est in parrochia Sancti Martini de Moscola. Hoc donum concesserunt tres filii predicte mulieris, Ademarus videlicet de Mozent, de Bonafos, et Aimiricus, et Seguinus de Gardona, adhuc vivus, et frater ejusdem mulieris. Debet autem hec terra quartum et expletum, et ubliam, sex nummos in Ramis Palmarum, et sex in festivitate sancti Juliani, atque in Nathali Domini unum panem, unde satis sit tribus glotonibus, et XII faces.

 

 

Charte CLXVII.

 (vers 1117 ?)

 

Guillelmus de Gardona dedit Deo et Beate Marie, atque Sancto Silvano, pro filia sua Vierna nomine, fracturas terre, quarum una est juxtu viam que dicitur Fizonencha, altera vero juxta Boscat, tercia quidem juxta rivulum qui dicitur Aisoa. Debet autem hec terra quartum et ubliam XII. d. in Nativitate beate Marie. Dedit etiam boscum quod est juxta vineas del Drulet. Petrus de Biron dedit ubliam unum modium vini per escolazos pro bosco del Drulet Beate Marie atque Sancto Silvano, et servitoribus eorum.

 

 

Charte CLXVIII.

 (vers 1100 - 1130 ?)

 

Grimoardus de Atenac dedit, pro sepultura uxoris sue Aideline nomine, medietatem de Boscat, et burdariam Rudelli, et alio loco juxta viam qua itur a Gardona, tres sextarias terre, que debent quartum. Predicta autem burdaria Rudelli debet quartum et ubliam sex denarios in secundo anno in festivitate sancte Marie. Hoc donum concesserunt et confirnaverunt Otto et uxor ejus Florencia nomine, filia supradicti Grimoardi.

 

 

Charte CLXIX.

 (1117 - 1146)

 

Audenos, filia Ebrardi de Gardona, uxor Raimundi Desticac, facta sanctimonialis, dedit et concessit Beate Marie atque Sancto Silvano, consilio Rudelli comitis, unum mansum apud Pomporn, quem dederat ei pater suus in dote. Debet autem hec terra quartum, et expletum, et ubliam tres solidos in Assumptione sancte Marie, et XII. d. pro moltone in Ramis Palmarum.

 

 

Charte CLXX.

 (1117 – 1146 ?)

 

Aimericus de Castello Novo, filius Ebrardi de Gardona, dedit, pro sepultura sua, Beate Marie atque Sancto Silvano XII. d. in manso quodam apud Sanctum Saturninum, quem tenebat tunc temporis Bernardus de Ponto. Hoc donum concessit Fulcherius de Gardona, nepos predicti Aimerici.

 

 

Charte CLXXI.

 

Raimundus Grossant dedit, pro sepultura sua, Beate Marie atque Sancto Silvano quartum in alodio suo, quod est juxta pratum Sancte Marie. In hoc autem alodio Martinus Amblardi, cognatus predicti Raimundi, fecit postea domum et aream suam, atque pro quarto slabilivit reddere XV. d. ublie. in beati Martini festivitate.

 

 

Charte CLXXII.

 

Rainaldus Marfecert dedit, pro sepultura sua, Beate Marie atque Sancto Silvano duas sextarias terre in dominio Alperer, juxta rivulum qui dicitur Aisoa. Hoc donum concessorunt el conflrmaverunt Helias et Iterius filii supradicti Rainaldi.

 

 

Charte CLXXIII.

 

Amaneus Loripes dedit, pro sepultura sua, Beate Marie atque Sancto Silvano quartum de duabus sextariis terre que sunt juxta rivulum qui dicitur Ausoa.

 

 

Charte CLXXIV.

 

Aimiricus Arnardi et Ebrardus frater ejus dederunt et concesserunt, pro sepultura cujusdam cognati sui nomine Ademari, Beate Marie atque Sancto Silvano quartum de una sextaria terre que sub via est, que ducit ad Ausoa.

 

 

Charte CLXXV.

 

Guillelmus Seguini dedit, pro sepultura sua, Beate Marie atque Sancto Silvano in dominio unam corrigiam alodii, que est inter vinetum et viam de Montels, et quartum unius burdarie; Conreencha, que est in parrochia Sancte Marie de Rolas. Hoc donum concessit et confirmavit Petrus Seguini, frater supradicti Willelmi.

 

 

Charte CLXXVI.

(Après 1079.)

 

Aina Petragoricensis comitissa, et Helias comes et Aldebertus* filii ejus, dederunt Beate Marie atque Sancto Silvano in dominio terram que dicitur Aldrulet, in qua modo sunt vinee, juxta quas vineas est quedam burdaria, de eodem dono, que nunc dicitur Rabencha. Debet autem burdaria quartum et expletum, et ubliam XII. nurnmos in Nathali Domini et quatuor in festivitate beate Marie. De acaptamento autem duos solidos.

 

* Prabablement Hélie III et Aldebert I. (Art de Vérifier les Dates.)

 

 

Charte CLXXVII.

 

Bernardus Umberti dedit Beate Marie atque Sancto Silvano quartum de duabus sextariis terre que est juxta fluvium Alsoa, sub ulmo. Mater Giraldi Aldeberti de Pomporn et Stephani Brunonis dedit Beate Marie atque Sancto Silvano quartum de una sextaria terre que continetur in fevo Giraldi Sulpizi, quod est alperec de Crotac.

 

 

Charte CLXXVIII.

 

Bertrandus de Atenac dedit Beate Marie atque Sancto Silvano boriam de Savaren in dominio, cum jugo boum, atque simul cum bubulco. Bernardus Pibot dedit Beate Marie atque Sancto Silvano quartum de duabus sextariis terre que est juxta viam qua itur Agardona.

 

 

Charte CLXXIX.

 

Giraldus Apuralt dedit Beate Marie atque Sancto Silvano, pro sepultura uxoris sue nomine Alia, et pro anima sua, duas burdarias que sunt Aruisel. Debent autem quartum et ubliam, unaqueque octo d. in Assumptione sancte Marie. Hoc autem donum concesserunt et confirmaverunt filii sui, Giraldus videlicet acnomine Guallart, et Helias, et Willelmus, atque Amaneus.

 

 

Charte CLXXX.

 (1086-1104.)

 

Donum quod fecit Beate Marie atque Sancto Silvano domnus Rainaldus Petragoricencis episcopus de quadam ecclesia que dicitur de Couturas, consilio Stephani de Labrea ejusdem ecclesie archipresbiteri. Hoc quoque donum concesserunt et confirmaverunt Drogo de Podio Acuto, Entregot, Senegundis de Gardona.

 

 

Charte CLXXXI.

(Vers 1131)

 

Notum sit omnibus hominibus tam presentibus quam futuris, quoniam Petragoricenses comites, Helias et Boso frater ejus* dederunt Beate Marie atque Sancto Silvano quicquid possidebant vel habebant sive in villa sive in parrochia Sancti Silvani, absque omni retinaculo. Post rnultum vero temporis Aldebertus** supradictorum consulum heres posuit in eadem villa violenter et illicite, atque absque majorum suorum licentia, vicarium suum, Constantinum nomine. Hoc autem mortuo absque virili prole, Garsias duxit ejus uxorem, licentia illorum qui tunc temporis regebant ecclesiam, tali tamen pacto, ut, mortua uxore, recederet ab heredilate, immo a violenti predatione. Mortua autem uxore, violator promissi, non relinquens hereditatem, ut promiserat, duxit et aliam nomine Emmam, de qua natus est Rainaldus acnomine Vicarius. Mortua autem Emma, duxit iterum aliam nomine Sluphaniam, de qua natus est Stephanus de Rosilo. Adhuc vero vivente predicto Garsia, Helias*** comes dominus ejus, filius Aldeberti predicti, memor anime sue atque parentum suorum, emendavit quod pater ejus commisit. Concessit itaque, et concedendo prohibuit, ne ejus successores in predicta villa vicarium haberent. Quod concessit, tenuit dum vixit. Predictus vero Garsias reliquit atque dimisit vicariara potestatem, quam diu illicite possederat, acceptis sexaginta solidis ab ejusdem ecclesie rectoribus. Hec autem dimissio et concessio facta est, teste Ottone atque Helia sacerdote, et Gitberto, atque Richels, a domino Helia supradicto comite et a vicario noraiBe Garsia, eodem die super sacrosanctum altare.

 

* Fils de Boson I, dit le Vieux, comte de la Marche, Hélie I, fut comte de Périgord (969-986), Boson II, comte de la Basse-Marche (995-1006), et Aldebert I, leur frère, comte de la Haute-Marche (986-995). (Art de Vérifier les Dates).

** Probablement Aldebert II, fils d’Hélie III, comte de Périgord  (1104) (Ibid.)

*** Hélie IV, fils d’Aldebert II, comte de Périgord (1117-1146) (Ibid.)

 

 

Charte CLXXXII.

 

Girbertus Delbuc dedit Beate Marie atque Sancto Silvano quartum de duabus sextariis terre que est sub terra Campanensium.

 

 

Charte CLXXXIII.

 (Vers 1117 ?)

 

Austria, mater Seguini de Gardona et Ebrardi Espanol, dedit, pro sepultura sua, Beate Marie atque Sancto Silvano tertiam partem unius burdarie que dicitur de Mouro, et est in parrochia Sancti Aviti de Mouro. Reliquas vero duas partes dedit eidem ecclesie Ugo de Laborda, frater predicte Austrie. Hec autem burdaria debet quartum et expletum. Hoc autem concesserunt et confirmaverunt Siguinus de Gardona et Ebrardus Espanol, filii ejusdem Austrie.

 

 

Charte CLXXXIV.

 (Vers 1117 ?)

 

Audenus, uxor Raimundi de Agenno, dedit, pro sepultura sua, Beate Marie atque Sancto Silvano quartam partem quarti et sex denarios ublie in vigilia Natalis Domini, in manso qui dicitur de Bonimunt, et est in parrochia Sancti Aviti de Mouro. Hoc donum concesserunt et confirmaverunt Iterius do Gardona et Stephanus Iterii, nepotes ejus, atque Aina filia ipsius.

 

 

Charte CLXXXV.

 (Vers 1117 ?)

 

Siguinus de Gardona, et Ebrardus Espanol, atque Audeardis soror eorum, dederunt, pro sepultura sua, Beate Marie atque Sancto Silvano unam burdariam que dicitur de Prat Lequo. Debet autem hec burdaria quartum et expletum. Hoc autem donum concesserunt et conflrmaverunt Willelmus atque Petrus, filii Seguini, atque Fulcho filius Ebrardi, at­que Willelmus de Lobercat filius Aldeardis.

 

 

Charte CLXXXVI.

 (Vers 1117 ?)

 

Grimoardus da Gardooa dedit, pro sepultura sua, Beate Marie atque Sancto Silvano unam burdariam terre, que est Abugazo. Debet hec terra quartum et acabtamentum XII. denarios et medietatem nucum que sunt in eadem terra.

 

 

Charte CLXXXVII.

 

Grimoardus de Atenac dedit Beate Marie atque Sancto Silvano, pro redemptione peccatorum suorum, unam burdariam que dicitur de Senau, et est in parrochia Sancte Marie de Rezac. Debet autem hec terra quar­tum, et convivium de uno porco. Hoc autem donum concesserunt et confirmaverunt Otto et uxor ejus Florentia filia supradicti Grimoardi.

 

 

Charte CLXXXVIII.

 

Cono dedit, pro sepultura sua, Beate Marie atque Sancto Silvano unam burdariam que dicitur de Podio Mauro. Debet autem hec burdaria quartum et expletum. Hoc donum concessit et confirmavit Ebrardus de Gardona et Grimoardus de Atenac.

 

 

Charte CLXXXIX.

 

Grimoardus Seguini dedit, pro sepultura sua, Beate Marie atque Sancto Silvano duas dennriatas vinee, in monte de Salsinac, prope Ulmum, in dominio. Hoc donum concessit el confirmavit Petrus Grimoardi filius ejus, atque Siguinus de Salsinac, nepos ipsius Grimoardi.

 

 

Charte CXC.

 

Raimundus Fizabous, filius Petri de Clarenz, dedit, pro sepultura sua, Beate Marie atque Sancto Silvano duos denariatas vinee in monte de Salsinac, prope supradictas duas. Hoc donum concessit et conflrmavit Petrus de Clarenz, pater prefati Raimundi, atque Helias de Clarenz et Petrus Guinarz, fatres ipsius Raimundi.

 

 

Charte CXCI.

 

Raimundus Iterii dedit, pro sepultura sua. Beate Marie atque Sancto Silvano dimidium mansum in parrochia Sancte Marie de Rezach, et dicitur mansus Botariguent. Debet autem hec terra quartum, et octo nummos ublie, in vigilia Natalis Domini. Hoc donum fecit et concessit Aiena uxor ejus, et Theobaldus frater predicte Aiene, atque Iterius de Gardona et Stephanus Iterii, filii Raimundi et Aiene.

 

 

Charte CXCII.

(Avant 1117)

 

Donum quod fecit Beate Marie atque Sancto Silvano domnus Ebrardus de Gardona de capella Gardone, pro anima sua et pro anima avi sui, qui combusserat eclesiam Sancte Marie et Sancti Sylvani una cum tota villa. Hoc autem donum factum est, audientibus Ottone Aimirico de Castello Novo, Helia Apural, Seguino de Gardona, Arnaldo Manzo, Raimundo de Rezac, Helia de la Monzia, Rainaldo Vicario. Hoc vcro donum concessit et confirmavit domnus Willelmus Petragoricensis episcopus, consilio Iterii de Salas ejusdem ecclesie archidiachoni, atque consilio Stephani de Labrea ipsius ecclesie archipresbiteri.

 

 

Charte CXCIII.

 

Donum quod fecit Beate Marie atque Sancto Silvano Petronilla de Levinac, pro anima sua et pro sepultura filie sue Mirmundis, VIto idus Januarii, de una burdaria que est Amalaromet, audiente Raimundo de Pompera, et Willelmo Maio, Helia de la Monzia, Rainaldo Vicario. Debet autem hec burdaria duos porcos, unum estivalem, et alium in Natali Domini, et unum arietem in Maio, unum sextarium frumenti, et duos avene, expletum et servicium.

 

 

Charte CXCIV.

 

Bernardus de Camsccret, et Raimundus Otto frater ejus, et Galberga mater eorum, dederunt Beate Marie atque Sancto Silvano, pro anima sua, et pro sepultura Willelmi fratris sui, unam burdariam de Fraus, que nunc vocatur Auguarencha, audiente Arnaldo Grimoardi, et Rainaldo Vicario. Debet autem hec burdaria quartum, et ubliam, tres denarios in Assumptione beate Marie.

 

 

Charte CXCV.

 

Geraldus de Aneiso dedit Beate Marie atque Sancto Silvano decimam piscium qui caperentur cum scavis vel retibus apud Aneiso.

 

 

Charte CXCVI.

 

Grimoardus Ebrardi, atque Helias prepositus, et Aldebertus atque Ugo, Fratres Helie, dederunt Beate Marie atque Sancto Silvano decimam piscium qui caperentur cum scavis vel retibus apud Blanziacum, consilio Herculis faimuli sui, atque Helie de Lamonzia, et Helie Bardonis.

 

 

Charte CXCVII.

 

Boria de Savarent debet duos solidos de acaptamento, et quartum, et duos solidos in festivitate beati Andree, et duos solidos in feria secunda Pasche. Sunt in eadem boria quator sextarie de fevo, pro quo debetur scandela in festivitate sancti Silvani.

 

 

Charte CXCVIII.

(1104 – 1117)

 

Aleaidis de Montauser dedit Rainaldo Vicario quandam domum retro ecclesiam tali conventu, ut in eadem domo nil aliud ageret nisi panem et vinum, et ea que in cellaria mittuntur, mitteret. Non enim volebant habitatores hujus loci ut ibi, nisi pro necessitate guerre, ille solummodo ibi dormiret. Et hec domus est de quator stadiis in longitudinem, et de duobus et dimidio in latutidine. Testes hujus conventi sunt isti : domina Sibilla, et Vierna, Helias presbiter, Raimundus presbiter, Petrus Escolers, qui tunc cellarius erat, et multi alii.

 

 

Charte CXCIX.

 

Icterius de Gardona dedit Deo et Beate Marie, atque Sancto Silvano, pro sepultura sua, Laburdariam Ugonenca in alodo. Et hoc donum fuit factum consilio cujusdam domine que vocatur Nanada, et consilio Arnaldi Giraldi de la Monzia. Et hec burdaria est in parrochia Sancti Petri Deuraut.

 

 

Charte CC.

(Vers 1117)

Contigit quod Bernardus prepositus Palnati in pignus (daret ?) medietatem del mas Brunet Rainaldo Vicario, in quo nichil preter vicariam habebat. Quod pignus Petrus prior Sancti Silvani solvit et reddidit. Post hanc solutionem orta est seditio inter Constantinum et monachos de Lafazenda istius pigni. Qui Constantinus tenebat tunc filios in ballia Rainaldi Vicarii, propter quos querebat istam fazendam, de qua factum fuit judicium ante prepositum Palnatensem. Quod judicium fecit Helias Talairanz, et Willelmus Estranz, et Otto de Brajerac, et Gaifiers, et Aldebertus prepositus, et multi alii, judicio qurum atque consilio curpivit istam Fazendam preposito et monachis ejus. Postea Helias Talairans rogavit prepositum, et hoc magnis precibus, quatinus sineret Constantino, quamdiu teneret istam balliam, quartam partem mansi Pictavinensi, cum censu et servicio mansi.

 

 

Charte CCI.

 

Stephanus Gunters acaptavit de Petro Senoret monacho Sancti Marcialis de Paunac terram quam dedit Sancte Marie et Sancto Silvano mater Helie de Naiso. Debet autem pro hac terra ubliam sex denarios, in Ramis Palmarum. Est quoque hec terra apud Tenac. Petrus Ramuns escasas de Moncuc debet loquar (lo quart?) de la vinea Sancto Silvano et ubliam sex denarios in Ramis Palmarum, Stephano de Rosilo teste, et multis aliis.

<< Retour