<<Retour

Ejusdem Bernardi Guidonis

de Sanctis Lemovicensibus extra

Dioecesim sepultis.

Praefatio.

 

 

 

Haec sunt nomina Sanctorum, qui de Lemovicesi Dioecesi nati fuerunt, aut maxime conversati, quorum sacra corpora extra eandem Dioecesim quiescunt, & venerantur in locis sibi a Domino deputatis.

 

I.

S. Eligius oriundus de vico, qui Chatalacum dicitur, non longe a Lemovica civitate, Aurifex optimus, postmodum Noviomensis Episcopus sanctitate & miraculis clarus, apud Noviomum requiescit. Florebat autem anno Domini DCXLVIII, cujus insignia ac praeclara gesta habentur. Festum ejus praecipuum recolitur Kalendis Decembris.

 

II.

S. Vedastus, qui fertur oriundus de castro, quod dicitur Curuifunium in monte situm, apud Atrebatum, ubi quadraginta annis fuit dignus Episcopuis, requiescit. Florebat autem circa annum Domini quingentesimum, temporibus primi Clodovei Regis Francorum & Clotarii filii sui, qui eidem successit in regno quibus magna gratia & veneratione fuit coniunctus. Festum ejus recolitur VIII. Idus Februarii.

 

III.

S. Amandus natus apud villam, quae vocatur la Maysa, requiscit in villa sui nominis sancti Amandi in Petragoricensi Dioecesi.

 

IV.

S. Bosolus oriundus in montanis, veneratur in suo reclusario, ubi nunc est Abbatia in Dioecesi Treuirensi, cujus legenda habetur. Festum ejus recolitur idibus Octobris.

 

V.

S. Goaris Presbyter natus est ex Lemovicano, habetur in Dioecesi ubi & obiit & in quodam nemore hospitalitati se contulit. Hic quadam vice in nemore quodam deficientibus duobus Clericis prae fame, qui eum ad Episcopum Treverensem tanquam reum, cum esset justus & innocens, perducebant, oravit ad dominum, & mox venit cerua lactans, & mulgens eam, refocillavit eos, & mirati sunt & compuncti.

Hic adductus coram eodem Episcopo Trevirensi, injungente sibi Episcopo, qui de sanctitate ejus dubitabat, praecepit infanti paucorum dierum furtive concepto, ut loqueretur, & patrem suum manifestaret, de quo gravis quaestio & accusatio erat orta. Infans autem cunctis audientibus clara voce respondit, iste Episcopus est pater meus. In quo Goaris innotuit fore sanctus, & Episcopus, qui latebat, apparuit ceteris esse reus. Festum S. Goaris recolitur.

 

VI.

S. Prosper Doctor, cujus sententiae extant, de Aquitania natus fuit. Hic apud Regium civitatem Lombardiae, ubi XXII annis fuit Episcpus, requiescit. Hic fuit notarius S. Leonis Papae, Anno D. CCCCLXXI paullo plus minusue, sicut aestimo ex his quae circa hoc studui & collegi, B. Prosper memoratus Reginae urbis Antistes feliciter ibidem obdormiuit in Christo VII kal. mensis Julii in bnis & optimis.

Anno vero Domini DCCIII. VIII kal. Decemb. fuit translatum corpus Prosperi de primo tumulo ad secundum per Venerabilem virum Thomam tunc Episcopum Regiensem in Romana sede praesidente Johanne Papa VI & Luitprando Christianissimae gentis Longobardorum Rege. Anno vero Domini MCXLIV fuit revelatum & manifestatum pariter & ostentum verum corpus B. Prosperi esse in Basilica & Monasterio ipsius nomine nuncupato contra sigmentum cujusdam alterius corporis simulati in Ecclesia de Castello.

 

VII.

S. odo secundus Abbas Cluniacensis, qui primo fuit Abbas Tutellensis Lemovicensis Dioecesis. Coepit autem Cluniacum gubernare, anno D. DCCCCXXVII cujus gesta habentur. Obiit vero Turonis XIV kal. Decembris, sepultus ibidem in Monasterio S. Juliani quod ipse fundavit.

 

VIII.

S. Remaclus primus Abbas Sollempniacensis postea Episcopus Tungensis, qui postmodum translata  se de nunc dicitur Leodiensis, in sede sua multis miraculis coruscat. Hic fuit discipulus S. Eligii. Corpus ejus jacet & veneratur in Abbatia Monachorum Nigrorum quae vocatur Stabulum in eadem Dioecesi Leodiensi.

 

IX.

S. Sacerdos Lemovicensis Episcopus, quiescit apud Sarlatum in Dioecesi Petragoricensi. Hic beatus & sanctus Sacerdos nation Burdegalensis, ex patre Laban & matre Mundana, tempore Clodovei Regis Francorum divina revelatione factus est Monachus, deinde Abbas, tandemque Episcopus Lemovicensis, qui cum quadam die invenisset, patrem suum sine viatico ex hac vita migrasse, divitissime orans ipsum in nomine Domini suscitavit, communionem ei dedit, & postulata benedictione cum ei pater benedixisset, iterum mox in pace quievit.

Infirmus inquadam villa existens & ovorum edulium quaerens, cum non invenirentur eo quod milui & accipitres omne genus gallinarum improba voracitate vastabant, dixit in hoc ambitum villae nulla deinceps auis rapax gallinas vastet; quod usque in hodiernum fervatur diem. Sentiens autem diem obitus imminere, ibi voluit sepeliri, ubi exordium sumpserat religionis scilicet in vico Calabro, sed in via praeventus est tercio Nonas Maii, spiritum Deo reddens. Fuit autem contemporaneus magno & sanctissimo Benedicto. Festum ejus recolitur tertio Nonas Maii.

 

X.

S. Alpinianus Presbyter & Confessor discipulus S. Martialis primo jacuit in Monasterio S. Martialis Lemovicis, ubi defunctus fuit sepultus. Nunc autem translatum inde corpus ejus apud Castrum Sarracenum veneratur in Dioecesi Tolosana.

<<Retour