Ejusdem

Bernardi Guidonis

de Stephano Obasinae Fund.

Gaufrido, Rogerio, et Auberto

Praefatio.

 

 

 

Isti qui sequuntur sancti viri jacent in Dioecesi Lemovicensi, in locis suis, qui licet miraculis & virtutibus claruerunt, dum vivebant, & usque adhuc invocantibus si devote opitulentur in infirmitatibus & aliis necessitatibus; tamen in locis suis humiliter sanctam resurrectionem expectant cum Ecclesia militante, licet animae eorum jam cum triumphante contegnent.

 

I.

Dominus Stephanus requiescit apud Obasinam Cisterciensis Ordinis Abbatiam, qui locum fundavit ibidem & Coyrosium Monasterium Monialium non longe ab Obasina; cujus gesta clara habentur, & frequenter multis miraculis apud Deum se vivere manifestat.

 

II.

Domnus Gaufridus de Anho prope Briderium oriundus requiescit apud Castalium prope S. Aredium cui crucem transmarinam sumenti & loca sancta invisere cupienti & pro ponenti cum in choro Castaliensis Ecclesiae quam a Normannis destructam reaedificaverat, staret, apparuit Abbas Paulus, qui ejusdem loci Abbas cum toto conventu suo a dictis Normannis occisus fuerat, & ex parte Dei sibi inhibuit ne locum & fretres defereret, nec Ierosolymam ire praesumeret, sed ibi Dominum expectaret. Hic omni die tres quinquagenas psalmorum dicebat, ut Deus & Dominus Iesus Christus ipsum & socios & amicos suos a triplici igne scilicet corporalis flammae luxurie & gehennae liberaret. Floruit anno Domini MLXXII.

 

III.

Domnus Rotgerius quiescit apud Dalonem Cisterciensis Ordinis Abbatiam. Hic B. Bernardo qui suae Clarevalli Abbatiam de Bullo volebat addere & Daloni cujus fuerat a principio subtrahere, parabolam proposuit de illo qui habens centum oves pauperculo homini suam unicam abstulit.

 

IV.

Domnus Aubertus quiescit in Ecclesia seu Monasterio Beneventi, ubi sunt Canonici Regulares ad cujus tumulum multi febricitantes saepe curantur. Hic cum esset Magister Parisius & Canonicus Lemovicensis tandem soli Deo vacre desiderans cum licentia & assensu Capituli Lemovicensis in manso quodam Parochaie de Salaniaco nomine Segundelas Ecclesiam in honore S. Mariae Magdalenae aedificavit; sed postea per Episcopum Lemovicensem Jordanum in manso qui dicebatur Segundeletas translatus est; ad quem locum allatis reliquis B. Bartholomei de Benevento civitate Italiae quo tunc temporis corpus B. Apostoli allatum fuit de Lipari insula domnus Apostolus Ecclesiam in ipsius honore fundavit, & locum Beneventum deinceps appellari mandavit. Dederunt autem Canonici S. Stephani Lemovicensis Domno Auberto & sociis suis sub regula Christo Domino perpetuo servituris quinque mansos. Attulerunt autem illas reliquias quidam magni viri de terra qui sancti Apostoli limina visitaverunt & divino cursu eodem die & ipsa hora qua Episcopus praedicabat, eas Epsicopo obtulerunt. Ideo dixit Beneventum, id est, Bensiven, appelletur hic locus.