7 janvier 1208

Référence: Potthast, n° 3264.

(Johanni) Turonensi archiepiscopo mandat, ut universas beneficiorum vel quorumcunque bonorum Petragoricensis ecclesiae concessiones aut distractiones, quas a (Raimundo) Petragoricensi episcopo suspenso invenerit factas, legitime revocet. VII id. januarii, anno 10°.

Edition: Etienne Baluze, Epistolarum Innocentii III, romani pontificis, libri undecim accedunt, tomus primus, 1682, Liber X, epistola 182.

Edition: Migne, Patrologie latine, 1855, CCXV, 1274, n° 182.

Turonensi archiepiscopo.

Ei committitur causa adversus episcopum Petragoricensem.

Ad hoc in Ecclesia Dei est, ipso disponente, tua promotio procurata ut opportunus sis nostri ordinis coadjutor, in iis maxime quae in ea salubrem correctionem exposeunt ; circa quod tanto te domus Domini credimus zelo comedi quod divinum amorem mundano prorsus praeferendo favori, nunquam debeas in iis quae tuae providentiae committuntur a via rectitudinis declinare. Olim siquidem gravis clamor ad aures nostras de episcopo Petragoricensi pervenit, quod praeter multa gravia et enormia quae de ipso publice dicebantur, usque adeo erat negligens et inutilis circa officium pastorale ut non solum ad instar infecundae ficulneae terram inutiliter occuparet, verum etiam ex ipsius defectu gregi sibi commisso multiplex periculum immineret, quod ipse fortassis intelligens, per nuntium suum a nobis petiit licentiam resignandi ; sed tandem carne spiritum retardante, cedendi sibi facultate concessa, cedere non curavit. Cum autem eo novissima sua pejora prioribus faciente, clamor non deficeret, sed gravius invalesceret contra ipsum, venerabili fratri nostro Bituricensi archiepiscopo et dilecto filio priori Grandimontensi dedimus in praeceptis ut eum inducerent ad cedendum ; alioquin per censuram ecclesiasticam appellatione remota compellerent ut infra tres menses post susceptionem litterarum nostrarum apostolico se conspectui praesentaret. Qui, sicut nobis per suas litteras intimarunt, cum eum ad id diligentius monuissent, ac ipse post elapsum spatium trium mensium monitioni non acquievisset eorum, demum ipsum suspensionis sententia perculerunt. At ille post aliquantum temporis intimavit eisdem quod iter arripuerat ad sedem apostolicam veniendi, sed ita eum in via quartana febris invasit quod sine periculo corporis coeptum iter non poterat consummare ; et sic illicentiatus ab eis ad Petragoricensem Ecclesiam est reversus ; ubi, sicut asseritur, post latam sententiam suspensionis in eum beneficia multa dedit, et de bonis ipsius non panea distraxit. Quocirca fraternitati tuae per apostolica scripta mandamus quatenus universas beneficiorum sue quorumcunque bonorum Ecclesiae concessiones aut distractiones ab eodem episcopo sic suspenso inveneris esse factas, studeas legitime revocare, illos qui se temere duxerint opponendos remoto appellationis obstaculo per ecclesiasticam cohibendo censuram, et inquisita diligentius veritate, si constiterit ipsum, quin potius, ut ita dixerimus, talem a nobis cedendi licentiam postulasse, ne cum uxore Loth videatur retro respicere in salis statuam convertendus, ad cedendem, si commonitus cedere forte noluerit, eum sublato appellationis impedimento compellas. Quod si de hoc tibi constare nequiverit, cum de insufficientia et inutilitate sua tibi possit plene liquere, ipsum ab administratione Petragoricensis Ecclesiae appellatione postposita removere procures, et ei facias per electionem canonicam cum consilio tuo de persona idonea in episcopum provideri. Contradictores, si qui fuerint, vel rebelles quo minus mandatum apostolicum impleatur, a sua praesumptione appellatione postposita ecclesiastica districtione compescens.

Datum Romae, apud Sanctum Petrum, VII idus januarii, anno decimo.