27 janvier 1211

Référence: Potthast, n° 4174.

Decano et subdecano Pictaviensibus et Americo (magistro P. amico coll. IV) de Longo-vado canonico Petragoricensi mandat, ut magistro Petro Boiol clerico stallum in choro ac locum in capitulo Lemovicensi assignates, diffiniticam sedis apostolicae sententiam faciant observari. VI kal. februarii, anno 13°. ep. lib. 13 in n° 201, ed. Bosquet, 164; ed. Baluze, II, 502; Opp. ed. Migne, III, 370; Coll. IV, decret. lib. 5, tit. 9, de cler. excomm., c. 1 in Augustini Tarr; Opp. IV, 683; mutila int. Decr. Greg. IX, lib. 5, tit. 27, de clero excomm., c. 8, ap. Boehmer, corp. II, 794 (tributa a° 1210); ap. Richter, Corp., II, 801.

Edition: Etienne Baluze, Epistolarum Innocentii III, romani pontificis, libri undecim accedunt, tomus primus, 1682, Liber XIII, epistola 201.

Edition: François Bosquet, 1635, liber 13, n° 164.

Edition: Migne, Patrologie latine, 1855, CCXVI, 370, n° 201.

Mention : http://www.guyenne.fr/ArchivesPerigord/BNF/Tome33/BnF_T33.htm (fol. 13 r°)

Magistro Petro Boiol canonico Lemovicensi

Confirmatur ei praebenda.

Scriptum est super hoc in eumdem fere modum decano et subdecano Pictavensi et magistro Americo de Longovado canonico Petragoricensi.

Proposuit olim dilectus filius magister Petrus Boiol clericus venerabilis fratris nostri episcopi Tusculani coram dilecto filio Pelagio Sanctae Luciae ad septa solis diacono cardinali, quem sibi et poenitentiario Lemovicensi, concessimus auditorem, quod cum dilecto filio nostro Gualae Sanctae Mariae in Porticu diacono cardinali, tunc in partibus illis apostolicae sedis legato, quidam de Lemovicensibus canonicis supplicassent ut in eorum ecclesia, quae debito fraudabatur servitio, clericos ordinaret, pro te ac magistro Andreae scriptore nostro preces specialiter porrigentes, ipse Lemovicensem civitatem ingressus, canonicos interpositis precibus monuit ut vos reciperent in socios et in fratres ; maxime cum quinque praebendae vel quatuor ab ultima ipsius ecclesiae ordinatione vacassent. Qui monitione ipsius devote suscepta, deliberatorias inducias petierunt ; post quas primo et secundo concessas, eis non curantibus respondere, de praebendis Lemovicensibus vos investivit cardinalis praedictus, stallum in choro et locum in capitulo vobis praecipiens assignari; quod quorumdam impediente malitia non exstitit exsecutioni mandatum. Unde cum instantia postulasti ut quod a legato factum fuerat faceremus firmitatem debitam obtinere. Verum poenitentiarius proposuit ex adverso quod, antequam legatus praebendas contulisset easdem, Lemovicense capitulum ab ejus gravamine appellavit, tam episcopi quam multorum canonicorum Lemovicensium qui erant in exercitu contra haereticos absentiam allegando. Asseruit insuper facultates Ecclesiae diminutas et vos sufficienter in aliis ecclesiis praebendatos, proponens te forte Simoniacum et ingratum Lemovicensi Ecclesiae, ac eo tempore quo fueras de praebenda Lemovicensis Ecclesiae investitus excommunicatum ab eodem episcopo exstitisse.

His autem et aliis per cardinalis relationem auditis, cum convenissemus postmodum eumdem poenitentiarium per nos ipsos, per reponsiones ipsius caetera esse frivola, praeter id quod de sententia excommunicationis contra te proposuerat, intelleximus evidenter. Unde venerabili fratri nostro archiepiscopo et dilectis filiis magistro M. canonico Bituricensi et H. cellarario Sancti Frontonis Petragoricensis dedimus in mandatis ut nisi poenitentiarius infra mensem post commonitionem eorum te legitime a saepefato episcopo tempore investiturae tuae excommunicatum fuisse probaret, quod per dictum legatum de te factum exstiterat, sublato appellationis obstaculo, confirmarent; si vero probaret te excommunicatum tunc temporis exstitisse, non postponerent quod de te factum fuerat revocare.

Qui mandatum apostolicum exsequentes, utriusque partis receptis testibus, et confessionibus ac allegationibus intellectis, eamdem causam sufficienter instructam ad nostrum remiserunt examen. Cum autem propter hoc nuper tam tu quam dilectus filius G. Lemovicensis capituli procurator in nostra fuissetis praesentia constituti et acta ipsa inspici fecerimus diligenter, per poenitentiarii testes intelleximus factam fidem quod Lemovicensis episcopus pluribus annis antequam tu de praebenda jam dict fueris investitus, clericos et burgenses castri Lemovicensis et te nominatim, quem eorum dicebat consiliarium et fautorem, vinculo excommunicationis astrinxit. Per testes vero tuos exstitit manifeste probatum quod, etsi dictus episcopus in burgenses et eorum fautores excommunicationis sententiam tulerit, et tu apud sedem apostolicam adjutor exstiteris eorumdem, idem tamen episcopus generaliter universos burgenses et eorum fautores tam clericos quam laicos ante tres annos absolvit, quibusdam presbyteris usque ad certum tempus retentis qui contra interdicti sententiam praesumpserant celebrare, quodque idem episcopus tibi communicavit postea in ecclesia et in mensa.

His igitur et aliis quae fuerunt hinc inde proposita intellectis, quia juxta mandati nostri tenorem te investiturae tuae tempore a praefato excommunicatum episcopo exstitisse dictus poenitentiarius, sicut obtulerat, non probavit, cum ex adverso de absolutione ac communione dicti episcopi fuerit facta fides, quod per dictum legatum de te factum est de fratrum nostrorum consilio per diffinitivam sententiam duximus approbandum. Quocirca discretioni vestrae per apostolica scripta mandamus quatenus quod a nobis est sententialiter diffinitum faciatis appellatione remota inviolabiliter observari, eidem magistro P. stallum in choro et locum in capitulo assignantes, contradictores per censuram ecclesiasticam, appellatione postposita, compescendo. Quod si non omnes iis exsequendis potueritis interesse, duo vestrum ea nihilominus exsequantur.

Datum Laterani, VI kalend. februarii, anno tertio decimo.