14 février 1240

Référence: pas dans Potthast.

Edition: Lucien Auvray, Les registres de Grégoire IX. Recueil des bulles de ce pape publiées ou analysées d’après les manuscrits originaux du Vatican, 1890, n. 5077.

Original: Reg. 19, f. 151 [115]v°, ann. XIII, c. 238.

Eidem fere eadem, nonnullis mutatis et additis, quae supra, in litteris sub numero 4925 notatis, ad episcopum Portuensem, apostolicum legatum, directis, scribit de episcopo Agennensi, qui, eundem Raymyndum Bernardi, priorem de Manso, multimodis persequens et vexans, decima Vesalmensis et Cairanensi (de Bezaume et de Cayran) archidiaconatuum, ad ecclesiam de Manso spectantium, occupaverat, qui excommunicatus in interdictis ecclesiis de Condomio et Sancti Caprasii divina celebraverat, ad illa abbatem de Condomio et priorem Sancti Caprasii, similiter excommunicatos, admittens, qui in praefata ecclesia de Manso, interdicto subjecta, divina celebraverat, ad ipsa in eadem homines ejusdem loci excommunicatos recipiens, et qui denique comiti Tholosano excommunicato communicaverat; unde ei mandat quatenus praefatum episcopum canonica poena castiget et compellat ut eidem priori et eidem ecclesiae de Manso sublata restituat, de damnis illatis et injuriis congruam eisdem satisfactionem impendat, nec non et ab eorundem persecutione desistat; similia mandat de Montaldo, canonico Agennensi, et magistro Willelmo dicto Orguol, archipresbytero Cajadensi, Petragoricensis dioecesis, qui diversis modis eosdem priorem et ecclesiam de Manso molestaverant, non obstante quod praedictum Montaldum decanus Sancti Severini Burdegalensis ab excommunicationum sententiis quibus propter hoc fuerat auctoritate apostolica innodatus, absolverat.

Eidem. Dilecto filio R[aymundo] Bernardi, priore de Manso, accepimus conquerente [etc., ut supra in litteris sub numero 4925 notatis, ad episcopum Portuensem, apostolicum legatum, directis, usque:] excommunicationis vinculo innodatos. Nec hiis contentus, nobili viro ... comiti Tolosano, pro eodem priore cum suis participibus auctoritate apostolica vinculo excommunicationis astricto ac excommunicato denuntiato per ipsum, proprie salutis oblitus, temere communicare presumpsit, in contemptum Ecclesie clavium ac ipsorum prioris et ecclesie grave dispendium et jacturam. Preterea dictus episcopus, infringendo libertates, et Montaldus, canonicus Agennensis, jura usurpando ecclesie nominate, ac magister Willelmus dictus Orguol, archipresbiter Cajadensis, Petragoricensis diocesis, qui, captus cupiditate dampnabili, prefato priore apud sedem apostolicam constituto, per eundem episcopum in dictum archidiaconatum Cairanensem se procuravit intrudi, propter quod per conservatores a nobis eisdem ecclesie ac priori concessos, idem archipresbiter fuit excommunicatione ligatus, justitia exigente, prefatum priorem, ejusdem comitis favore suffulti, immaniter presequi non verentur. Dictus etiam canonicus [etc., ut supra, in eisdem litteris, usque:] celebrare divina et excommunicatos ad eadem in locis interdictis admittere, ac prescripto comiti sic ligato communicare presumpsit, canonica pena castigans, amoto a prenominato archidiaconatu archipresbitero antedicto, episcopum ipsum ac eosdem archipresbiterum et canonicum, quod eidem priori [etc., ut supra, in eisdem litteris, paucissimis mutatis, usque:] ita quod ultra decimam pars [etc., ut supra, in eisdem litteris, usque ad finem]. Datum Laterani, XVI kalendas martii.

Compléter avec le texte de la bulle N° 4925.