19 juillet 1243

 

Notice : Elie Berger, Les registres d’Innocent IV publiés ou analysés d’après les manuscrits originaux du Vatican et de la bibliothèque nationale, 1884-1921, n° 31.

Innocentius Tarantasiensi, Ebredunensi, Aquensi, Arelatensi et Narbonensi archiepiscopis et eorum ac Viennensis archiepiscopi et ecclesie Bisuntinae suffraganeis, Caturcensi porro, Ruthenensi, Albiensi, Mimatensi, Aniciensi, Lactorensi, Agennensi, Petragoricensi, Vasatensi et Convenarum episcopis, clero denique earumdem provinciarum et civitatum electum Avenionensem, legatum contra haereticos destinatum, commendat.

« ... Tarantasiensi, ... Ebredunensi – Cura nobis commissaDatum Anagnie, XIIII kalendas augusti, anno primo ».

Edition : Quelques lettres d’Innocent IV, extraites des manuscrits de la Biblothèque nationales (N° 1194-1203 du fonds Moreau), M. B. Hauréau, 1874.

Original: Archives du Vatican, reg. Inn IV, Bullar. tom. I, ep. 31, fol. 5.

Copie : Laporte du Theil, Fonds Moreau, n° 1194, fol. 18.

Extrait : http://www.guyenne.fr/ArchivesPerigord/BNF/Tome30/BnF_tome30.htm (fol. 382 r°)

Mention : Raynaldi, Annales ecclesiastici, an. 1243, tom. 13, p. 576.

 

 

Electum Avenionensem legatum contra haereticos destinatum ipsis commendat.

 

Universis praelatis per Franciam meridionalem constitutis.

Innocentius episcopus, servus servorum Dei, venerabilibus fratribus Tarentasien., Ebredun., Aquen., Arelaten. et Narbonen. archiepiscopis et eorum ac Viennensis archiepiscopi et ecclesiae Bisuntin. suffraganeis et Caturcen., Ruthen., Albien., Mimaten., Anicien., Lector., Agennen., Petragoricen., Vasatens. et Convenarum episcopis, ac abbatibus, decanis, archidiaconis, praepositis, archipresbyteris et aliis ecclesiarum praelatis, tam exemptis quam non exemptis, per easdem provincias, civitates et dioec., necnon Bisuntin. civitatem et dioecesim constitutis, salutem, etc.

Cura nobis commissa ecclesiae generalis et potestatis ecclesiasticae plenitudo concessa cor nostrum continua pulsant instantia, jugis nos cogitationis stimulo excitant ut in omnes Christi fideles, proximos et remotos, attentionis dirigentes oculos, ad singulos considerationis aciem extendentes, sollicitudinis debitum circa eos, quandiu sub imposito humeris nostris apostolicae jugo vivimus servituris, prout ipsorum saluti expedit, exsolvamus. Verum dum sic nos universis debitores attendimus, dum nos cunctorum regimini esse praepositos cogitamus, vehementer non immerito timore terremur et grandi quatimur non sine ratione tremore ne minus sufficienter susceptum apostolatus impleamus officium, ne circa crediti nobis dominici gregis curam aliquid ex negligentia omittamus, maxime cum simus impotentes ex nobis ad ferendam tantae sarcinae gravitatem, et ovibus ad quarum sumus deputati custodiam nequeamus pro diversitate locorum simul corporali praesentia imminere. Porro quia id humanae conditio naturae non patitur ut, dum quis uno comprehenditur loco, alio pariter capiatur, justam ex hoc excusationem habentes, interdum viros providos et discretos, cum erga ecclesias nos esse intentos oporteat universas et uno eodemque tempore adesse praesentialiter singulis non possimus, ne postponamus absentes, in partem sollicitudinis evocamus, instructi ejus exemplo qui de coelorum arce ad ima mundi pro generis humani salute descendens, discipulos quos elegit misit in mundum evangelium praedicare.

Sane inter cetera quae nobis incumbunt salutem hominum potissime cupientes, ad propagationem et corroborationem catholicae fidei, sine qua nemo salvatur, nostrae intentionis destinamus affectum, ad christianae religionis augmentum toto desiderio aspiramus, ut, ea latius diffusa per orbem et a pluribus observata, Patris aeterni filius multiplicatis servitoribus plenius honoretur. Unde cum in partibus vestris nonnulli, verso in contrarium appetitu, praedictae fidei quo possunt malignitatis studio impediant incrementum, eam detractionum suggilliationibus vacuare nitentes et de fidelium mentibus abolere dogmatis instructionem perversi, nos in illis partibus, quae diu errorum sauciatae plagis nondum senserunt medicinae salutaris effectum, et falsitatis obscuratae tenebris non plenae claruerunt adhuc lumine veritatis, congruo volentes remedio subvenire, ut, extirpatis exinde noxiis et plantatis ibi salubribus, cultus divini nominis augeatur in eis, et illorum devotio qui dilatari fidem ibi et ecclesiam exaltari animi sinceritate desiderant fortius accendatur, dilecto filio ..., electo Avinionensi, viro litterarum scientia praedicto et morum honestate decoro ac in consiliis circumspecto, catholicae fidei zelatori et propugnatori contra machinamenta haereseum indefesso, nobis et fratribus nostris accepto suae merito probitatis, plenae legationis officium in ipsis partibus duximus committendum, concessa sibi libera potestate ut evellat et destruat, dissipet et disperdet, aedificet et planter prout secundum Deum viderit expedire. Quia vero electum ipsum praerogativa gratiae prosequimur et favoris, universitatem vestram monemus, rogamus et hortamur attente, per apostolica vobis scripta mandantes, quatenus eum sicut legatum sedis apostolicae, imo Christi, cujus negotium specialiter in hac parte sibi committitur promovendum, benigne recipientes et honorifice pertractantes, impendendo ei super praemissis et aliis consilium, auxilium et favorem, ipsius monitis et mandatis salubribus devote ac humiliter intendatis. Alioquin sententiam quam rite tulerit in rebelles ratam habebimus, et faciemus, auctore Domino, usque ad satisfactionem condignam inviolabiliter observari. Datum Anagniae, XIV cal. augusti, anno primo.