29 avril 1245

 

Notice : Elie Berger, Les registres d’Innocent IV publiés ou analysés d’après les manuscrits originaux du Vatican et de la bibliothèque nationale, 1884-1921, n° 1212.

Ut praeter decanatum Petragoricensem abbatiam saecularis ecclesiae Sancti Asterii et archipresbyteratum de Novovico, Petragoricensis dioecesis, quae obtinet, retinere, et alia etiam beneficia accipere illi liceat.

« Iterio decano Petragoricensi.

Ampla divino munere – Datum Lugduni, III kalendas maii, anno secundo ».

Copie : Collection Périgord, tome 27, fol. 112 r°, Bibliothèque nationale de France.

Mention : http://www.guyenne.fr/ArchivesPerigord/BNF/Tome34/BnF_T34.htm (fol. 304 r°)

Itier, doyen du chapitre de Périgueux était en même temps abbé de St Astier et archiprêtre de Neuvic suivant une lettre qui lui fut adressée par le pape Innocent IV, le 3 des calendes de mai, la 2e année de son pontificat, ce qui revient au 29 avril 1245.

Cet Itier était de la maison de Périgueux. Il fallait que les revenus de l’abbaye de St Astier fussent alors bien modiques, puisque réunis à ceux du doyenné ou décanat de la cathédrale et à ceux de l’archiprêtré de Neuvic, ils ne rendaient au titulaire que 22 marcs d’argent ; suivant cette lettre qui est rapportée en entier dans mon recueil sur la maison de Périgueux.

Original : Reg., an. II, n° 475, fol. 179.

 

 

Iterio decano Petragoricen.

Ampla divino munere manus apostolica sedis sicut ad omnes generaliter affectum caritatis extendit, sic velut mater provida que pignora cariora carius amplexatur, illos prerogative prosequitur gratie specialis, qui majoribus meritis adjuvantur. Cum igitur, sicut nobis exponere curavisti beneficiorum tuorum redditus non excedant viginti duarum marcarum valentiam annuatim, ex quibus non potes juxta nobilitatem tuam et persone decentiam commode sustentari. Nos attendentes laudabile testimonium quod tibi de nobilitate generis et moribus perhibetur, tecum quod preter decanatum Petragoricen., abbatiam secularis ecclesie Sti Asterii et archipresbiteratum de Novovico Petragor. dioc., que obtines alia ecclesiastica beneficia libere recipere valeas si tibi canonice offerantur, et cum eisdem, nonobstante constitutione gener. concilii, licite retinere ; ita tamen quod omnia simul summam quadraginta marcarum in redditibus annis singulis non excedant, auctoritate […] dispensamus, proviso quod eadem beneficia debitis &c. usque negligatur. Nulli ergo &c. nostre dispensationis &c. si quis autem &c. Datum Lugduni, III kal. maii, anno secundo.