19 avril 1268

 

Edition : Edouard Jordan, Les registres de Clément IV (1265-1268) – Recueil des bulles de ce pape publiées ou analysées d’après les originaux des archives du Vatican, 1893, n° 616.

Original : fol. 220, an. IV, n° 14

Copie: http://www.guyenne.fr/ArchivesPerigord/BNF/Tome30/BnF_tome30.htm (fol. 442 r°).

Mention : http://www.guyenne.fr/Publications/Etat_Dupuy/etat_de_l_eglise_du_perigord_t2.htm

 

 

D’après Edouard Jordan.

 

Cedente P. episcopo quondam Petragoricensi, papa provisionem ipsius ecclesie, necnon et abbatie secularis ecclesie Sancti Frontonis, sibi reservaverat ; de quibus Helye Peleti providet.

 

Helye Peleti, Petragoricensi electo. Militante ecclesie disponente.

Quia vero a quibusdam asseritur quod abbatia ipsa eidem Petragoricensi ecclesie est annexa, nonnullis contrarium asserentibus, nos per hujusmodi provisionem, collationem et concessionem tibi a nobis de abbatia factas eadem quo ad hunc articulum nulli prejudicari seu alicui jus de novo acquiri volumus, quinte cedente, vel decedente, abbatia ipsa et dicta Petragoricensis ecclesia quo ad hoc in statu debito perseverent. Datum Viterbii, XIII kalendas maii, anno quarto.

In eodum modum, capitulo Petragoricensi mandat ut eidem episcopo pareant. Datum Viterbii, XIII kalendas maii, anno quarto.

In eodum modum, clero civitatis et diocesis Petragoricensium.

In eodem modum, populo Petragoricensi. Datum Viterbii, XIII kalendas maii, anno quarto.

In eodum modum, vassallis ecclesie Petragoricensis. Datum ut supra.

 

 

 

D’après copie de la collection Périgord.

 

Helye Peleti, Petragoricen. electo (en rouge)

Militanti ecclesie disponente domino licet immeriti presidentes, circa curam omnium ecclesiarum sotertia reddimur indefessa solliciti, ut juxta pastoralis officii debitum, crediti nobis dominici gregis custodiam utiliter gerere, divina cooperante clementia, studeamus. Et licet assidue circa singularium commoda prompta sollicitudine vigilemus, tamen erga illas que deplorant viduitatis incommoda, promptiori cura et majori propulsamur instantia, ut eis preficiamus viros secundum cor nostrum ydoneos in pastores. Sane venerab. frater noster P. episcopus quondam Petragoricen. ab olim proprii corporis qua gravabatur debilitate pensata et aliarum quamplurium ratione causarum inductus, Petragor. ecclesie regimini cedere cupiens, tam apud fel. record. Innocentium, Alexandrum et Urbanum Roman. pontifices, predecessores nostros, quam apud nos etiam institit, non sine importune supplicationis instantia ut cessionem ejus admittere curaremus. Cumque vener. fratri nostro Agenen. episcopo dedissemus nostris litteris in mandatis, ut de hujus causis quarum pretextu cedere prefatus episcopus intendebat, veritate plenius inquisita, si de ipsis vel ipsorum aliqua que ad hoc sufficeret secundum canonicas sanctiones constaret eidem cessionem eandem cum super hoc requisitus esset ab ipso, vice nostra recipere procuraret. Tandem idem Agenn. episcopus, licet nonnulle de predictis causis quas prefatus Petragoricen. (episcopus) duxerat proponendas sufficienter fuissent coram ipso probate, cessionem tamen non admisit eandem; sed processum per eum super hoc habitum, ad nos remittere procuravit. Denique Bertrando de Malomonte, canonico Lemovicen., procuratore dicti Petragoricen. episcopi, super hoc specialiter in nostra presentia constituto, et ejusdem episcopi nomine, cessionem ipsam a nobis admitti suppliciter postulante. Nos eadem processu dictique Petragoricen. (episcopi) instantia importuna pensatis, cessionem eandem, de fratrum nostrorum consilio, duximus admittendam, et ipsum a vinculo quo tenebatur eidem Petragoricen. ecclesie absolventes, episcopali dignitate sibi nichilominus reservata, provisionem ipsius ecclesie ea vice sedi apostolice, necnon abbatiam secularis ecclesi Sti Frontonis Petragoricen. quam obtinebat, collationi sedis ejusdem auctoritate apostolica duximus reservandas. Decernentes irritum et inane si contra reservationem hujus quavis auctoritate secus a quoquam contingeret attemptari. Volentes igitur paterna sollicitudine precavere ne prefata Petragoricen. ecclesia prolixioris dispendia vacationis incurrat, et cupientes ut ecclesia ipsa utilis presidio munita pastoris, Deo propitio, relevetur a noxiis, et oplatis proficiat incrementis, ad personam tuam quam sincera in Domino caritate complectimur, cujusque gratiosa merita per familiarem experientiam nota nobis existunt, apostolice direximus considerationis intuitum ipsum fore per utilem ad gerendum ejusdem ecclesie regimen arbitrantes. Cum enim existas vir vite laudabilis et conversationis honeste, morum honestate, scientie dono ac discretionis maturitate conspicuus, et alias in spiritualibus et temporalibus circumspectus, digne speramus quod dictam ecclesiam in utrisque salubri regimine gubernatis, per tue circumspectionis industriam incrementa salubria, divina favente clementia suscepturam. Preterea de dictorum fratrum consilio, et apostolice plenitudine potestatis, te ipsi ecclesie in episcopum preficimus et pastorem, ac de abbatia prefata devotioni tue nichilominus providemus illam tibi cum omnibus suis juribus et pertinentiis conferentes, ac concedentes ut ipsam abbatiam cum episcopatu Petragoricen. sive sit eidem episcopatui annexa sive non, constitutione generalis concilii super hoc edita non obstante, licite valeas retinere. Quia vero a quibusdam asseritur, quod abbatia ipsa eidem Petragoricen. ecclesie est annexa, nonnullis contrarium asserentibus, nos per hujusmodi provisionem, collationem et concessionem tibi a nobis de abbatia factas eadem, quoad hunc articulum nulli prejudicari, seu alicui jus de novo acquiri volumus, quin te cedente, vel decedente, abbatia ipsa et dicta Petragoricen. ecclesia quoad hoc in statu debito perseverent ideoque ... quantum impositum tibi onus a Domino suscipiens reverenter, sic curam et administrationem ipsius ecclesie Petragoricen. geras salubriter et utiliter exequaris, ut sub tua vigilantia, votivis amplificetur commodis, et in omnibus persepe dirigatur, ex exinde nostram et apostolice sedis gratiam, tanquam benedictionis filius uberius consequi merearis. Datum Viterbii, XIII kal. maii, anno IIII°.