11 septembre 1288

Edition : Ernest Langlois, Les registres de Nicolas IV (1288-1292). Recueil des bulles de ce pape publiées ou analysées d’après les manuscrits originaux des archives du Vatican, 1886-1891, n° 281.

Original : Reg. 44, c. 162, f. 40 v°.

Copie : Laporte du Theil, I, 59.

Copie : Collection Périgord, vol. 33, fol. 206 r°

Copie : Collection Périgord, vol. 33, fol. 207 r°

Rieti, 11 septembre 1288.

Regem Francorum hortatur quatenus Helyam de Pajola, abbatem monasterii Brantholmensis, et duos ipsius monasterii monachos, per senescallum Petragoricensem in carcere detentos, libertati restitui faciat.

Carissimo in Christo filio ... regi Francorum illustri.

Querela gravis dilectorum filiorum fratris Guillelmi Rigaudi, prioris, et conventus monasterii Brantholmensis, ordinis S. Benedicti, Petragoricensis diocesis, nobis noviter patefecit quod, licet venerabilis frater noster ... Petragoricensis episcopus, Bernardum de Malomonte, olim abbatem monasterii supradicti, ab ejus regiminie, suis culpis exigentibus, auctoritate ordinaria sententialiter amovisset, ac postmodum frater Helias de Pajola, tunc ejusdem monasteri monachus, canonice fuisset assumptus in abbatem monasterii memorati, tamen pretextu quarumdam litterarum celsitudinis regie, quas magister Geraldus de Malomonte, predicti Bernardi frater, consiliarius tuus, ut dicitur, per falsi sugestionem, ... senescallo Petragoricensi dirigi procuravit, servientes quidam senescalli predicti cum Geraldo (1) predictorum nuntio destinati, eundem Heliam, in ecclesia ipsius monasterii, paratum, sicut dicitur, ut super altare missarum sollempnia celebraret, ac duos ipsius monasterii monachos, injectis in eos manibus violentis, ausu sacrilego capere presumpeserunt, ipsosque vinctos ad alia loca eisdem priori et conventui prorsus incognita obduxerunt seu fecerunt obduci, qui sic capti adhuc taliter detinentur, sed in quo eorum detentio loco fiat a priore conventuque predictis penitus ignoratur. Quare pro parte ipsorum humiliter petebatur a nobis ut super hoc oportune provisionis adhibere remedium dignaremur. Quia igitur talia te non decet equanimiter sustinere, cum Deo displiceant, regii nominis detrahant claritati, cedant in grave dispendium ecclesiastice libertatis et in religionum subversionem non modicam, necnon et dissipationem multiplicem bonorum et jurium monasteriorum, ad quorum conservationem te debes exhibere sollicitum, redundare noscuntur, regalem magnificentiam rogandam attente duximus et hortandam quatenus, pro divina et apostolice sedis ac nostra reverentia, nequaquam permittens ut religiosi vel alii clerici regni tui per officiales regios quibusvis affliciantur injuriis, impetantur vexationibus vel molestationibus perturbentur, quin potius illis de benignitate regia finem ponens, ne per officiales eosdem inferantur ulterius districtius prohibendo, memoratos Heliam abbatem et monachos facias pristine restitui libertati, ut idem Helias contra eundem Bernardum et quoscumque alios injuriatores ipsius libere prosequi valeat et obtinere justitie complementum. Sicque precibus nostris obtemperes ut premium exinde consequaris a Domino nosque devotionem regiam, quam in hac parte promptam cupimus invenire, non immerito commendemus, nec oporteat super hoc ad remedium aliud haberi recursum. Datum ut supra (Datum Reate, III idus septembris, anno primo).

(1) Ms. Geraldi.