26 février 1289

Edition : Ernest Langlois, Les registres de Nicolas IV (1288-1292). Recueil des bulles de ce pape publiées ou analysées d’après les manuscrits originaux des archives du Vatican, 1886-1891, n° 672.

Original : Reg. 44, c. 16, f. 110 r°.

Copie : Laporte du Theil, II, 7.

Sainte-Marie-Majeure, 26 février 1289.

Arnaldo de Blancaforti concedit ut hereditatem quondam Arnaldi de Blancaforti, patrui ejus, cui olim haereseos crimen illatum est, detinere valeat.

Dilecto filio Arnaldo, domicello, filio et heredi quondam Petri Bertrandi de Blancaforti, militis, Agennensis dioecesis.

In nostra proposuisti presentia constitutus quod olim Guillelmus Bernardi Aquensis et Johannes de Sancto Benedicto, ordinis fratrum predicatorum, tunc inquisitores heretice pravitatis in comitatibus et terris quondam Alfonsi Pictavensis et Tholosani comitis a sede apostolica deputati, asserentes quod in libris inquisitionis auctoritate apostolica super hereseos crimine facte generaliter contra quondam Arnaldum de Blancaforti, laicum, patruum tuum, inventum erat eundem Arnaldum, dum viveret, pluries vidisse hereticos et predicationem in diversis locis audivisse ipsorum, et comedisse et bibisse cum eis, quodque quandam personam, que cum eo hereticos dicitur adorasse, rogaverat ne ipsum detegeret super crimine supradicto, et quod in libris ipsis repertum non fuerat eundem Arnaldum super hiis plenarie fuisse confessum, heredes ipsius generaliter citare fecerunt ut comparerent certo termino quondam Petrus Bertrandi de Blancaforti, miles, pater tuus, tunc vivens, qui frater et heres prefati Arnaldi defuncti existebat, coram inquisitoribus memoratis comparens, salubria opera que idem Arnaldus defunctus tam in vita quam in fine dierum suorum tanquam vir catholicus exercuit, quodque dum in extremis ageret, per Raymundum de Bellis planis, tunc guardianum fratrum ordinis minorum Petragoricensem, de mandato bone memorie Guillelmi, episcopi Agennensis, tunc in partibus illis super dicto crimine auctoritate apostolica officium inquisitionis gerentis, ab omnibus suis peccatis fuerat absolutus et eucharistie et alia sacramenta ecclesiastica cum debita devotione receperat, allegavit. Iidem igitur inquisitores, super premissis per eundem militem sic allegatis inquisitione prehabita diligenti, ac hiis per testes fidedignos sufficientes probatis (1), considerato etiam testimonio quod dicto Arnaldo de devotione quam ad ecclesiam et ecclesiasticas personas in morte sua habuerat viri religiosi et etiam seculares quamplurimum perhibebant, communicato prudentium virorum consilio, heredes et bona sepedicti Arnaldi defuncti auctoritate apostolica, qua fungebantur in hac parte, absolverun in perpetuum et quietaverunt, volentes et pronuntiantes quod perpetuo ipsi heredes et eorum posteri habeant et pacifice possideant hereditatem ejusdem Arnaldi et bona omnia supradicta; non obstantibus aliquibus que proposita et probata fuerant contra Arnaldum predictum super crimine heresis memorato, prout in patentibus litteris inde confectis dictorum inquisitorum Guilellmi et Johannis signatis, dum essemus in minori officio constituti, vidimus plenius contineri. Nos igitur, attendentes quod ex premissis evidenter colligitur prefatum Arnaldum ut verum christianum in fide catholica salubriter decessisse, ac fuisse ipsa bona et heredes etiam absoluta, et volentes te successoresque tuos circa retentionem dictorum bonorum que fuerunt prefati Arnaldi, ne super illis tu et illi aliquam patiamini calumpniam et ne super eis possitis a quoquam in posterum molestari apostolico presidio communire, tibi tuisque successoribus concedimus de apostolice plenitudine potestatis ut, non obstantibus hiis que contra dictum Arnaldum inventa fuisse dicuntur, possitis bona ipsius Arnaldi et hereditatem tibi, ut asseris, alias legitime successionis jure delatas perpetuo libere retinere. Nulli ergo etc., hanc paginam nostre concessionis, etc. Datum Rome, apud Sanctam Mariam Majorem, IIII kalendas martii, anno secundo.

(1) Ms. probitatis.