11 mars 1289
Edition : Ernest Langlois, Les registres de Nicolas IV (1288-1292). Recueil des bulles de ce pape publiées ou analysées d’après les manuscrits originaux des archives du Vatican, 1886-1891, n° 670.
Original : Reg. 44, c. 14, f. 109 v°.
Copie : Laporte du Theil, II, 1.
Sainte-Marie-Majeure, 11 mars 1289.
Geraldum de Malomonte, cantorem Bituricensem, et Heliam, fratrem ejus, decanum de Sancto Aredio, a personali citatione absolvit.
Dilectis filiis magistris Geraldo de Malomonte, cantori Bituricensis, et Helie, fratri ejus, decano Sancto Aredio, Lemovicensis diocesis, ecclesiarum.
Petitio
vestra nobis exhibita continebat quod olim falsa fuit nobis insinuatione suggestum quod, cum dilectus filius noster J., tituli Sancte Cecilie
presbyter cardinalis, in illis partibus apostolice sedis legatus, tibi, fili magister Helia, auctoritate sue legationis canonicatum ecclesie Petragoricensis, in qua
non habetur certus canonicorum numerus, nec prebendarum
distinctio, contulisset, decernens tibi fore de communibus ipsius ecclesie proventibus, sicut uni ex aliis ecclesie predicte canonicis providendum, certis tibi executoribus
super hoc per suas litteras deputatis,
ac venerabilis frater
noster ... episcopus et capitulum
Petragoricenses a collatione
ac provisione hujusmodi ex causis legitimis ad sedem apostolicam appellassent, tandem,
causa hujusmodi apud eandem sedem pendente,
tu, magister Geralde, quasdam
litteras carissimi in
Christo filii nostri
Philippi, regis Francorum illustris, ad ... senecallum Petragoricensem obtinuisti, prout
asseritur, inter alia continentes ut senecallus ipse te, magistrum Heliam predictum, in possessione canonicatus et prebende dicte Petragoricensis ecclesie defensaret et quod dictus senescallus Johannem de Parisius et quosdam alios servientes suos cum nuntio tuo, predicte
decane, ad ecclesiam eandem transmisit, quodque, licet ex parte dictorum episcopi et capituli eidem Johanni fuisset expositum quod tu, decane predicte, in possessione canonicatus seu alicujus prebende in ecclesia ipsa nullatenus
fueras, propter quod in ea defendi juxta predictarum litterarum continentiam non valebas, et quod
causa eadem apud sedem pendebat predictam, unde in ea non debebat aliquid innovari, dictus tamen Johannes, volens vobis adversus episcopum et capitulum predictos se favorabilem exhibere, januas parrochialis ecclesie Sancti Johannis Baptiste, contigue claustro predicte Petragoricensis ecclesie, per quas ad eandem ecclesiam Petragoricensem habetur accessus, primo, et deinde
quatuor alias januas ejusdem ecclesie
Petragoricensis ac officiarum et domorum ipsius violenter excidi, ac de frumento, vino et aliis bonis in domibus inventis exinde juxta sue voluntatis
libitum fecerat asportari,
et quod dicte ecclesie atque
domus per plures dies absque januis permanserant,
ita quod omnibus ad easdem ecclesias libere patebat accessus, quodque postmodum de quibusdam lignis sumptuose collectis atque paratis pro vasis construendis ex eis ad vinum inibi
deponendum atque frustris predictarum januarum taliter excisarum fecit ipsas januas reparari,
easque claudi et clausas teneri, cunctaque victualia et alia bona dicte ecclesie sasita detinuit, ita quod nec etiam stipendariis ejusdem ecclesie poterat de victualibus ipsis solita subventio
ministrari, nec etiam ipsis vel aliis
patebat aditus ad eandem ecclesiam pro divinis officiis celebrandis et recipiendis inibi ecclesiasticis sacramentis. Nos autem, ad suggestionem hujusmodi, dilectis filiis ... abbati monasterii de Sancto Fermerio, Vasatensis diocesis, et ... decano ecclesie Sancti Hylarii Pictavensis inter alia nostris dedimus litteris in preceptis ut ipsi vel eorum alter, per se vel per alium aut
alios, vos ex parte nostra peremptorie
citare curarent, ut infra duorum mensium spatium post citationem hujusmodi immediate sequentium personaliter curaretis vos apostolico conspectui presentare, facturi et recepturi super premissis quod ordo exigeret rationis, ac nichilominus
predicerent vobis aperte
quod, si venire contempneretis,
ex tunc vos, non solum excommunicationis sententiam incurrere, verum etiam omnibus beneficiis vestris ecclesiasticis privatos esse voluimus ipso
facto. Verum vos predictarum
litterarum nostrarum auctoritate citati, tanquam obedientie filii, coram nobis in prefixo vobis termino
personaliter comparere curastis. Cumque postmodum in nostra et fratrum nostrorum presentia duxeritis proponendum quod predicte littere nostre per falsi suggestionem et veri suppressionem, prout nobis constitit, fuerant impetrare, propter quod littere ipse carere debebant
robore firmitatis nec ad condempnationem aliquam contra
vos procedi poterat per easdem, nos ea que tam vos quam procuratores
episcopi et capituli necnon prioris et conventus predictorum coram nobis proponere voluistis primo audivimus
diligenter et postmodum dilecto
filio nostro Petro, tituli Sancti Marci
presbytero cardinali, commisimus oraculo vive vocis ut vos et procuratores predictos audiret cum diligentia iterato, et que proponerentur coram eo nobis referre curaret.
Cum igitur predictus Petrus
cardinalis ea que coram
ipso fuere proposita hinc et inde audiverit et plenius intellexerit, ipsaque nobis et predictis fratribus nostris duxerit referenda, nos de
fratrum eorumdem consilio ab hujusmodi personali citatione vos presentium auctoritate absolvimus et esse decernimus absolutos. Volumus tamen quod super contentis in predictis litteris nostris procuratorem seu procuratores ydoneos constituatis ad respondendum pro vobis in romana curia quantum tenemini et de jure fuerit faciendum. Datum