Analecta Vaticano-Belgica, vol. VII

Suppliques d’Urbain V (1362-1370)

Texte et analyses publiés par Alphonse Fierens

1914

 

 

 

61.

19-21 novembre 1362

Rotulus domini Petragoricensis cardinalis.

 

Supplicat S. V. Talayrandus, episcopus Albanensis (1) quatenus subscriptis sociis, capellanis, familiaribus seu dilectis suis de canonicatibus et prebendis, dignitatibus, personatibus et officiis et aliis beneficiis ecclesiasticis curatis et non curatis apud Sedem apostolicam vel extra vacantibus et vacaturis gratias eorum singulis dignemini facere speciales modo et forma inferius declaratis :

Reg. Suppl. 34, f. 212r.

 

[Item dilecto familiari suo Guidoni de Ruppe, de canonicatu sub expectatione prebende ecclesie S. Walburgis Furnensis, Morinensis diocesis, cum dignitate, personatu vel officio simul aut successive vacaturis, non obstante quod canonicatum et prebendam obtineat in ecclesia Glascuensi.] (a)

Vel similem gratiam facientes eidem in ecclesia S. Martini Turonensi. — Fiat. B.

Dat. Avin. 11 kal. decembris anno 1.

Reg. Suppl. 34, f. 212r, n. 4, T.

 

Dat. Avin. 13 kal. decembris anno 1.

Reg. Suppl. 34, f. 212 r.

 

(a) Cette partie de l'acte est biffée.

(1) Elie Talayrand de Périgord, évêque d'Albano depuis le 4 novembre 1348. Il mourut sous le pontificat d'Urbain V, le 17 janvier 1364. Voir Eubel, Hierarchia, t. I, p. 15.

 

 

N° 690-692

3 mars 1363

Rotulus Alamannorum de tempore domini Innocentii pape VI.

 

Significat S. V...

Reg. Suppl. 36, f. 168v

 

690. — Item cum Tonardus Arnaldi de Vierine, clericus Leodiensis diocesis, nuper obtinuerit auctoritate ordinaria sibi providere de capellania perpetua seu altari SS. Pancratii et Laurentii, sita in ecclesia S. Bartholomei Leodiensi, tunc vacante per obitum quondam Johannis Jacobi de Habonia qui nuper extra Romanam curiam diem suum clausit extremum, dubitetque ne hujusmodi capellania seu altare reservati existant, supplicat eidem Sanctitati quatenus provisionem de hujusmodi capellania seu altari sibi factam dignemini confirmare.

Reg. Suppl. 36, f. 169v, n. 1, L.

 

691. — Item significat S. V. Henricus de Blidelinchtorp, canonicus ecclesie Zosaciencis, Coloniensis diocesis, quod cum alias per vicarium cardinalis Petragoricensis (1) ad hoc speciale mandatum habentem, ab eodem ad ecclesiam parrochialem in Hamont (a), Leodiensis diocesis, tunc per obitum Gosovini de Werna, ultimi rectoris ejusdem, ut credebatur, vacantem, fuerit presentatus, tamen postea ad ipsius pervenit notitiam quod idem Gosvinus, ecclesiam parrochialem in Hemert, Trajectensis diocesis, assecutus, de dicta ecclesia parrochiali in Hamont sibi obtinuit provideri easque insimul tenuit per multa tempora per constitutionem « Execrabilis » fructus et redditus percipiens ex eisdem. Quare supplicat eidem S. V. Henricus quatenus dictam presentationem et omnia inde secuta grata et rata habentes eam dignemini confirmare, non obstante quod canonicatum et prebendam ecclesie Sosaciensis predicte noscitur obtinere.

Reg. Suppl. 36, f. 170v, n. 2, L.

 

(1) Talayrand de Périgord. Voir plus haut, p. 27, note 1.

 

692. — Item, Sanctissime Pater, cum Sanctitas Vestra Francisco de Bellosensu, clerico Leodiensis diocesis, de matricularia ecclesie de Turinis, dicte diocesis, mandaverit provideri et in supplicatione provisionis hujusmodi per eandem Sanctitatem signata idem Franciscus dicte matricularie fructus annuos valorem 10 flor. auri secundum taxationem decime non excedere dixerit, cum tamen ab aliquibus asseratur ipsos fructus predictam summam excedere, supplicat igitur dictus Franciscus quatenus dictam provisionem, etiam si dicti fructus usque ad summam 20 flor. secundum dictam taxam inclusive ascendant, dignemini confirmare.

Reg. Suppl 36, f. 173v, n. 3, L.

 

Dignetur Sanctitas Vestra supplicationes premissas exaudire et admittere ac manu vestra beatissima « ut petitur » signare. — Fiat pro omnibus supradictis non cancellatis, salvis additionibus et detractionibus. Fiat. B.

Dat. Avin. 5 non. martii anno 1.

Reg. Suppl. 36, f. 175v.

 

 

752

16 avril 1363

 

Dignetur Sanctitas Vestra Ostoni Rogerii, presbitero Cameracensis diocesis, canonicatum et prebendam ecclesie S. Servatii Trajectensis, Leodiensis (a) diocesis, cum vacabit per contractum matrimonii Yterii de Rupe (1) conferendos reservare, non obstante quod in hospitali S. Nicolai Insulensi (2) et in ecclesia S. Gudile Bruxellensi et in S. Jacobi de Valencinis, Tornacensis et Cameracensis ac Attrebatensis diocesum, capellanias perpetuas noscitur obtinere (3), quarum duas paratus est dimittere. — Fiat. B.

Dat. Avin. 16 kal. maii anno 1.

Reg. Suppl. 36, f. 132v, n. 4, T. (4)

 

(a) On lit en marge: Leodiensis fuit additum in originali et hic per me, Jo., de mandate domini vicecancellarii.

(1) Le canonicat prébende de Saint-Servais lui avait été conféré le 8 février 1358. Voir Berlière, Innocent VI, n. 1031.

(2) Depuis le 8 novembre 1354. Voir Berlière, ouv. cité, n. 545.

(3) Nulle mention n'étant faite de l'église de Tournes qu'Othon a sollicitée le 9 mai 1357 (Berlière, ouv. cité, n. 842), il faut croire qu'il ne l'a pas obtenue malgré le Fiat d'Innocent VL

(4) La lettre marginale ne correspond pas au contenu de l'acte.

 

 

792

27 avril 1363

 

Supplicat S. V. E[gidius] (1), tituli S. Martini in Montibus presbiter cardinalis, quatenus familiari suo domestico continuo commensali Jacobo de Reinuthau (2), clerico Leodiensis diocesis, qui ipsi cardinali continue fideliter et utiliter per 12 annos servivit vel circa, de canonicatu et prebenda ecclesie S. Servatii Trajectensis, dicte diocesis, vacantibus pro eo quod Iterius de Ruppe, Petragoricensis diocesis, qui nuper canonicatum et prebendam hujusmodi obtinebat (3), matrimonium cum quadam muliere contraxit et confirmavit, nisi sit in eis alteri jus quesitum, dignemini providere, non obstante quod dictus Jacobus personatum S. Floricii de Sancto Floricio, diocesis Morinensis, qui est simplex beneficium et sine cura, obtinet, quodque ad collationem abbatis et conventus monasterii S. Remacli Stabulensis, prefate Leodiensis diocesis, noscitur expectare, quemquidem personatum paratus est dimittere vel expectationem predictam. —  Fiat. B. Et dimitte omnia. B.

Dat. Avin. 5 kal. maii anno 1.

Reg. Suppl. 36, f. 187v, n. 3, L.

 

(1) Gilles Aycelin de Montaigu. Voir plus haut, p. 40. note 1.

(2) Dans une supplique du 19 décembre 1362, son nom se lisait: Jacobus de Runuchan (voir plus haut, n. 116). A noter que le non obstante de la supplique n. 792 ne correspond pas aux données du n. 116.

(3) Depuis le 8 lévrier 1358. Voir Berlière, Innocent VI, n. 1031.

 

 

N° 906-908

1er juillet 1363

 

906. — Supplicat S. V. Talayrandus, episcopus Albanensis (1), quatenus camerario et familiari suo Henrico de Cunhaco, baccalario in legibus, canonicatum et prebendam ecclesie S. Audomari de Sancto Audomaro, Morinensis diocesis, cum vacabunt per munus consecrationis impendendum Jacobo, electo Lucerinensi (2),  conferendos eidem Henrico reservare dignemini, non obstante quod prioratum collegiate et secularis ecclesie Sancti Aviti Senioris, Sarlatensis diocesis, ac in majori et S. Frontonis Petragoricensibus ecclesiis canonicatus et prebendas obtineat, qui hujusmodi canonicatum et prebendam dicte majoris Petragoricensis ecclesie dimittere

est paratus. — Fiat. B.

Reg. Suppl. 37, f. 139r, n. 1, M.

 

(1) Elie Talayrand de Périgord. Voir Eubel, Hierarchia, p. I, pp. 15 et 34.

(2) Jacques Gauga, chanoine de Tours et de Naples, chanoine prébendé de Saint-Omer depuis le 21 juin 1361 (Berlière, Innocent VI, n. 1699), fut élevé au siège de Lucera le 21 avril 1363 (Eubel, ouv. cité, X. I, p. 329).

 

907. — Item supplicat dictus episcopus quatenus dilecto suo Sycardo de Calvomonte, clerico Petragoricensis diocesis, de hujusmodi canonicatu et prebenda dicte Petragoricensis ecclesie, cum per dimissionem predictam vacabunt, dignemini providere. — Fiat B.

Reg. Suppl. 37, f. 139r, n. 2, P.

 

908. — Item supplicat dictus episcopus quatenus de canonicatu et prebenda ecclesie Turonensis, quos prefatus electus Lucerinensis obtinet, cum vacabunt per ejus consecrationis munus, ut prefertur, clerico et familiari suo Guidoni de Ruppe providere dignemini, non obstante quod canonicatum et prebendam ecclesie Glascuensis obtineat et vigore litterarum Sanctitatis Vestre in canonicum ecclesie S. Martini Turonensis receptus, prebendam inibi proxime vacaturam expectare noscatur. — Fiat et dimitte expectationem. B.

Reg. Suppl. 37, f. 139r, n. 3, T.

 

Dat. Avin. kal. julii anno 1.

Reg. Suppl. 37, f. 139r.

 

 

N° 939

15 juillet 1363

 

Pater Sanctissime. Cum nuper Sanctitas Vestra ad supplicationem T[alayrandi], episcopi Albanensis, de canonicatu et prebenda ecclesie S. Audomari de Sancto Audomaro, Morinensis diocesis, qui tunc vacare sperabantur, Henrico de Cunhaco, dicti episcopi camerario, baccalario in legibus, mandaverit provideri et voluerit quod ipse canonicatum et prebendam ecclesie Petragoricensis, quos obtinet, dimittere teneatur, et nuper Sanctitas Vestra eidem Henrico de canonicatu sub expectatione prebende ecclesie Caturcensis ad dicti  episcopi supplicationem providerit, de quo in ultima gratia hujusmodi nulla mentio facta fuit per ingnorantiam et inadvertentiam scribentis supplicationem eandem, supplicat S. V. idem episcopus quatenus eidem Henrico concedere dignemini quod dicta gratia de canonicatu et prebenda ecclesie Sancti Audomari, ut premittitus sibi facta, omissione expressionis hujusmodi non obstante, valeat et plenam obtineat roboris firmitatem, presertim cum idem Henricus dictos canonicatum et prebendam ecclesie Petragoricensis per assecutionem hujusmodi, ut premittitur, dimittere teneatur. — Fiat. B.

Dat. Avin. id. a julii anno 1.

Reg. Suppl. 37, f. 192r, n. 5, M. Ref.

 

 

984

16 août 1363

 

Supplicat S. V. Armandus de Guillermis, subdiaconus Petragoricensis diocesis, qui per 7 annos leges audivit et per 2 annos legit Tholosis, quatenus sibi de canonicatu sub expectatione prebende cum dignitate, personatu vel officio ecclesie Tornacensis dignemini providere, non obstante quod canonicatum et prebendam ecclesie Cameracensis et canonicatum et prebendam ecclesie collegiate S. Gaugerici Cameracensis noscatur obtinere (1) quos canonicatum et prebendam ecclesie S. Gaugerici paratus est dimittere. — Fiat. B.

Dat. Avin. 17 kal. septembris anno 1.

Reg. Suppl. 38, f. 36r, n. 1, T.

 

 

1078

10 septembre 1363

 

« Pater Sanctissime. Dominus Petragoricensis (1) supplicavit S. V. pro Armando de Guillermo, Petragoricensis diocesis, pro canonicatu et prebenda ecclesie Tornacensis cum dignitate, personatu vel officio et casu quo predicta obtinuisset, prebendam S. Gaugerici, quam tenet, se dimissurum offerebat et eadem Sanctitas signavit : « Fiat B. » (2), et sic dignitas, personatus vel officium non veniet nisi poneretur : « Fiat ut petitur. » Post hec per me, devotum filium vestrum P[etrum], (3) Aquensem cardinalem, supplicatum fuit quod signaretur prima supplicatio hic annexa per « Fiat ut petitur », vel quod prebenda S. Gaugerici sibi remaneat dum canonicatum et prebendam ecclesie Tornacensis fuerit assecutus, nam prebendam S. Gaugerici non intendebat relinquere nisi cum canonicatum et prebendam dignitatem, personatum vel officium esset in ecclesia Tornacensi assecutus. Quare supplicat devotus vester P[etrus], Aquensis cardinalis, quatenus in prefata supplicatione hic annexa et per Sanctitatem Vestram signata, post « Fiat. B. » ponatur : « ut petitur », per Sanctitatem Vestram, vel ponatur post « Fiat. B. » : « et nichil dimittat » — Retineat utramque prebendam. B.

« Dat. Avin. 4 id. septembris anno 1 » (a).

Reg. Suppl. 38, f. 119v, n. 3, Ref.

 

(a) On lit en marge : Principalis est registrata supra, fol. 36.

(1) Elie Taleyrand de Périgord. Voir plus haut, p. 27, note 1.

(2) Voir la supplique du 16 août 1363, plus haut, n. 984.

(3) Pierre Iterii. Voir plus haut, p. 15, note 1.

 

 

1121-1123

28 octobre 1363

 

Rotulus familiarium domini cardinalis Tutellensis.

 

1121. — Supplicant S. V. T[alayrandus] (1), Albanensis, G[uido] (2), Portuensis, R[aymundus] (3), Penestrinus, H[elias] (4), Ostiensis episcopi, Guillermus (5), S. Marie in Transtiberim presbiter, Guillelmus (6), S. Marie in Cosmedin, Nicolaus (7), S. Marie in Via lata, Petrus (8), S. Marie Nove ac Hugo (9), S. Marie in Porticu diaconi cardinales, executores testamenti seu ultime voluntatis bone memorie domini Hugonis (10) tituli S. Laurentii in Damaso presbiteri (a) cardinalis, quatenus infrascriptis capellanis, clericis, familiaribus, commensalibus ac servitoribus dicti quondam domini cardinalis de beneficiis ecclesiasticis inferius nominandis vacantibus et sub expectatione divine pietatis intuitu ac pro remedio anime dicti cardinalis prout infra petitur de speciali gratia dignemini providere.

Reg. Suppl 38, f. 221r.

 

(a) Reg. Suppl. 38 répète le mot : presbiteri.

(1) Elie Talayrand de Périgord. Voir plus haut, p. 27, note 1.

(2) Gui de Boulogne. Voir plus haut, p. 3, note 1.

(3) Raymond de Canillac. Voir plus haut, p. 39, note 1.

(4) Elie de Saint-Irieix. Voir plus haut, p. 339, note 4.

(5) Guillaume d'Aigrefeuille. Voir plus haut, p. 285, note 1.

(6) Guillaume de la Jugie. Voir plus haut, p. 15, note 3.

(7) Nicolas de Besse. Voir plus haut, p. 8, note 3.

(8) Pierre Roger. Voir plus haut, p 35, note 5.

(9) Hugues de Saint-Marsau. Voir plus haut, p. 47, note 1.

(10) Hugues Roger. Voir plus haut, p. 396, note 1.

 

1122. — Item pro Hugone Duridenarii, canonico ecclesie Remensis, cubiculario dicti quondam cardinalis, dignemini reservare prebendam integram ipsius ecclesie, non obstante quod in ecclesia ipsa cum semiprebenda et in ecclesia S. Gaugerici Cameracensi cum prebenda (1) canonicatus et parrochialem ecclesiam S. Stephani de Camberona (2) Belvacensis diocesis, noscitur obtinere, quas semiprebendam et parrochialem ecclesiam dimittet. — Fiat. B.

Reg. Suppl. 38, f. 221r, n. 4, R.

 

(1) Le 21 février 1355 Innocent VI assignait à Hugues Durdenier un canonicat prébendé de Saint-Géry de Cambrai dont la vacance semblait prochaine. Cette provision étant restée sans effet, Hugues demanda et obtint le 25 juin 1360 de recueillir les droits d'Anselme Mellini à un canonicat prébendé dans la même église; le 5 mai 1361, pourtant, il semble ne pas en avoir encore la possession. Voir Berlière, Innocent VI, nn. 597, 1467 et 1662.

(2) Depuis le 5 mai 1358. Voir Berlière, ouv. cité, n. 1109; voir aussi le n. 233.

 

 

1123. — Item Symoni Le Corrier, cantori capelle dicti cardinalis, de canonicatu sub expectatione prebende ecclesie S. Walburgis Furnensis, diocesis Morinensis, dignemini providere, non obstante

quod canonicatum et prebendam S. Gaugerici [Cameracensis] (1) et parrochialem ecclesiam S. Crucis Cameracensem obtinet, quam parrochialem ecclesiam dimittet. — Fiat et dimitte prebendam Sancti Gaugerici. B.

Reg. Suppl. 38, f. 221v, n. 4, M.

Dat. Avin. 5 kal. novembris anno 1.

Reg. Suppl. 38. f. 221v.

 

(1) Il reçut l'expectative de ce bénéfice le 21 novembre 1362. Voir plus haut, n. 79.

 

 

1124

5 novembre 1363

 

Dignetur Sanctitas Vestra Mattheo de Atrio, presbitero Attrebatensis diocesis, capellano continuo commensali cardinalis Cesaraugustensis, canonico sub expectatione prebende ecclesie S. Petri Ariensis, Morinensis diocesis (1) de ecclesia parrochiali S. Patricii Rothomagensi, cum vacabit apud Sedem apostolicam per assecutionem canonicatus et prebende ecclesie Rothomagensis faciendam per Robertum Saunale, etiam si sit vel fuerit familiaris cardinalis Bellifortis (2) providere vel eam (35 lib. tur. parv.) sibi conferendam reservare, non obstante quod parrochialem ecclesiam Sancti Aniani, Ruthenensis diocesis, obtinet, quam paratus est dimittere. — Fiat (a) B.

Dat. Avin. non. novembris anno 1.

Reg. Suppl. 38, f. 228r, n. 4, R.

 

(a) Le Fiat est suivi des mots: et resideas et cito recede; ces mots sont biffés. On lit en marge: et resideas etc. fuit cassatum in originali. B.

(1) Depuis le 21 novembre 1362 (voir plus haut, n. 86). Mathieu sollicita le 14 février 1363 l'église paroissiale d'Armentières (voir plus haut, n. 645).

(2) Pierre Roger. Voir plus haut, p. 35, note 5.

 

 

1196-1198

24 janvier 1364

Rotulus familiarium domini Petragoricensis.

 

1196. — « Supplicant S. V. R[aymundus] (1) episcopus Penestrinus, G[uillelmus] (2), tituli S. Marie in Transtiberim, P[etrus] (3), tituli S. Anastasie, P[etrus] (4), tituli Sanctorum Quatuor Coronatorum presbiteri, ac G[uillelmus] (5) S. Marie in Cosmedin, N[icolaus] (6), Sancte Marie in Via lata, P[etrus] (7), S. Marie Nove, ac Stephanus (8), S. Marie in Aquiro diaconi cardinales, executores testamenti seu ultime voluntatis bone memorie domini Talayrandi (9) episcopi Albanensis, sancte Romane ecclesie cardinalis, nuper defuncti, qui dum vixit ejusdem ecclesie nobile membrum extitit eamque decoravit suorum magnitudine meritorum, quatenus subscriptis familiaribus et servitoribus suis et suorum de beneficiis ecclesiasticis providere et sub expectatione gratias facere [dignemini] cum non obstantiis et clausulis oportunis ut infra sequitur speciales, ut de mesta nimis tanti patris et domini sublatione tristes ex provisione Sedis apostolice aliqualiter maneant consolati et voluntas defuncti, qui eos in suo testamento ipsi Vestre Beatitudini suppliciter recommendat, impleatur ».

Reg. Suppl. 39, f. 209r.

 

(1) Raymond de Canillac, transféré du titre de Sainte-Croix au siège de Palestrina en 1361. Voir Eubel, ouv. cité, t. I, p 36.

(2) Guillaume d'Aigrefeuille. Voir plus haut, p. 424, note 5.

(3) Pierre de Monteruc. Voir plus haut, p 429, note 2.

(4) Pierre Iterii. Voir plus haut, p. 409, note 4.

(5) Guillaume de la Jugie, promu au cardinalat le 20 septembre 1342. Voir Eubel, ouv. cité, p. 49.

(6) Nicolas de Besse. Voir p. 404, note 2.

(7) Pierre Roger, futur Grégoire XI. Voir plus haut, p. 417, note 1.

(8) Etienne Aubert, promu le 17 septembre 1361. Voir Eubel, Hierarchia, t. I, p. 49.

(9) Élie Talayrand de Périgord, archidiacre d'York, fut élevé au siège de Limoges le 10 octobre 1324 et transféré à celui d'Auxerre le 4 janvier 1328. Il devint cardinal-prêtre du titre de Saint-Pierre-aux-Liens le 25 mai 1331, pour être transféré au siège d'Albano le 4 novembre 1348. Il mourut le 17 janvier 1364. Le cardinal Pierre Iterii lui succéda comme évêque d'Albano le 4 février suivant. Voir Eubel ouv. cité, pp. 313, 122, 43 et 34.

 

 

1197. — Item Huberto de Flemalia (1) clerico Leodiensi, de beneficio cum cura vel sine cura spectante communiter vel divisim ad collationem prepositi, decani et capituli ecclesie Leodiensis, non obstante quod altare S. Johannis Evangeliste in parrochiali ecclesia de Dypebeyke, Leodiensi[s diocesis], situm obtinet. — Fiat et dimitte altare. B.

Reg. Suppl. 39, f. 209v, n. 5, L.

 

Et est intentio mea quod supradicte gratie nullius sint efficacie seu valoris si aliqui ex supradictis tempore obitus dicti cardinalis erant in habitu laycali seu scutiferi, et de hoc ante confectionem litterarum se informet vicecancellarius. B.

Dat. Avin. 9 kal. februarii anno 2.

Reg. Suppl. 39, f. 210v.

 

(1) Hubert de Flémalle, enfant naturel, obtint une expectative à la collation du prévôt de Saint-Servais de Maestricht le 10 mai 1357. Voir Berlière, Innocent VI, n. 848.

 

 

1198. — Item Philippo de Awongne, subdiacono Leodiensis diocesis, orto ab antiquo de nobilibus, de canonicatu sub expectatione prebende ecclesie S. Martini Leodiensis, non obstante quod canonicatum et prebendam ecclesie B. Gertrudis de Nivella, dicte diocesis, obtinere noscatur. — Fiat et dimitte aliam prebendam. B.

Reg. Suppl. 39, f. 209r, n. 3, L.

 

 

1201

27 janvier 1364

 

Supplicat S. V. Alexander de Meninchusen, presbiter Coloniensis diocesis, decretorum doctor, actu et jamdudum legens decretum, quatenus sibi de canonicatu et prebenda ecclesie Leodiensis, vacantibus per obitum T[alayrandi] (1), Albanensis episcopi cardinalis, in Romana curia defuncti, dignemini providere, non obstante quod  idem Alexander canonicatus et prebendas S. Andree Coloniensis et S. Cassii Bonnensis, ejusdem diocesis, de quibus, ipsarum ecclesiarum consuetudine et ordinatione salvis, vix 100 flor. habet, ipso in studio existente, nec unquam de eisdem nec de aliquo beneficio aliquid percepit, ipso sic in studio existente, et quandam expectationem ad dignitates, officia, personatus seu obedientiam in una predictarum ecclesiarum per Sanctitatem Vestram dignoscitur obtinere, cui expectationi renuntiare paratus est, si eadem Sanctitas decreverit. — Fiat et dimitte oninia preter unum beneficium. B. Et fac fieri litteras apostolicas infra mensem, alias dicta gratia sit nulla. B.

Dat. Avin: 6 kal. februarii anno 2.

Reg. Suppl. 39, f. 179v, n. 1, L.

 

(1) Élie Talayrand de Périgord. Voir plus haut, p. 434, note 3.

 

 

1215

9 février 1364

 

Sanctissime Pater. Cum Sanctitas Vestra Alexandro de Meynichusen, Bunnensis, Coloniensis diocesis, ac S. Andree Coloniensis ecclesiarum canonico, de canonicatu et prebenda ecclesie Leodiensis, vacantibus per obitum quondam Tayllairandi, episcopi Albanensis (1) providerit (2) cum adjectione quod altera dictorum canonicatuum et prebendarum Bunnensis vel S. Andree ecclesiarum dimittere teneatur, supplicat S. V. Arnoldus Prel de Heppenart, presbiter Leodiensis diocesis, quatenus dictos canonicatum et prebendam vel Bunnensis vel S. Andree Coloniensis, per dictum Alexandrum dimittendos, conferendos eidem Arnoldo dignemini reservare, non obstante quod idem A[rnoldus] parrochialem ecclesiam S. Gertrudis de Landen ac altare S. Nicolai in parrochiali ecclesia de Genethines,  Leodiensis diocesis, obtineat (3), quod altare paratus est dimittere. — Fiat et dimitte. B.

Dat. Avin. 5 id. februarii anno 2.

Reg. Suppl. 39, f. 198v, n. 3, C.

 

(1) Voir plus haut, p. 434, note 3.

(2) Le 27 janvier 1364. Voir plus haut, n. 1201.

(3) Arnould reçut l'église de Landen le 22 juin 1361; à cette date il était déjà en possession de l'autel de Saint-Nicolas à Gentinnes. Voir Berlière, Innocent VI, n. 700.

 

 

N° 1225

13 mars 1364

 

[Beatissime Pater. Cum Henricus de Cunhaco, baccalarius in legibus, prioratum collegiate Sancti Aviti Senioris, Sarlatensis diocesis, et Aymericus de Campuhaco canonicatum et prebendam ac precentoriam Forojuliensis ecclesiarum ex causa permutationis hujusmodi beneficiorum adinvicem faciende in manibus Petri, S. Marie Nove diaconi sancte Romane ecclesie cardinalis (1), ad hoc per Sanctitatem Vestram specialiter deputati, apud Sedem apostolicam resignaverint et ipse cardinalis resignationes hujusmodi apud Sedem eandem duxerit admittendas, dignetur eadem Sanctitas Henrico de canonicatu et prebenda ac precentoria et Aymerico predictis de prioratu S. Aviti Senioris antedictis providere, non obstante quod Henricus S. Frontonis Petragoricensis et S. Audomari de Sancto Audomaro, Morinensis diocesis, cum prebendis ac Caturcensis ecclesiarum sub expectatione prebende canonicatus (2) et Aymericus predicti ruralem non collegiatum prioratum de Grana, Petragoricensis diocesis, obtineant. — Fiat, et dictus Henricus dimittat omnia quia propter distantiam male posset in aliis beneficiis residere, B., et dictus Aymericus ruralem prioratum, salvo etiam quod fiat informatio de dicto Aymerico, qui homo armorum dicitur. B.

Dat. Avin. 3 id. martii anno 2] (a).

Reg. Suppl. 40, f. 40v, n. 1.

 

a. Cet acte est biffé, on lit en marge: De mandato domini Pampilonensis vicecancellarii fuit cassata hec supplicatio, quia papa ita mandavit ad requestam dictorum permutantium. Jo.

(1) Pierre Roger. Voir plus haut, p. 417, note 1.

(2) Voir les suppliques du 1er et du 15 juillet 1363, plus haut, nn. 906 et 939.

 

 

N° 1230

26 mars 1364

 

Dignetur Sanctitas Vestra Egidio de Bermonbech, subdiacono Leodiensi, familiari et scriptori Sanctitatis ejusdem, cui alias de canonicatu et prebenda ecclesie Leodiensis providistis (1) in curia Romana vacantibus, providere de abbatia secularis [ecclesie] B. Marie Eykensis, Leodiensis diocesis, etiam si illi cura immineat animarum, quam bone memorie T[alayrandus] (2), episcopus Albanensis, sancte Romane ecclesie cardinalis, in eadem Leodiensi ecclesia dum viveret obtinebat, per canonicos ipsius Leodiensis ecclesie teneri solita et etiam possideri; paratus est dimittere canonicatum et prebendam ecclesie S. Dionisii Leodiensis (3) necnon officium scriptorie. — Fiat et recede de curia et accedas ad studium.

Dat. Avin. 7 kal. aprilis anno 2.

Reg. Suppl. 40, f. 57r, n. 2, L.

 

(1) Le 25 novembre 1363. Voir plus haut, n. 1148.

(2) Élie Talayrand de Périgord, mort le 17 janvier 1364. Voir plus haut, p. 434, note 3,

(3) Mentionnés parmi les bénéfices de Gilles de Bermonbech depuis le 1er juillet 1363. Voir plus haut n. 909; voir aussi concernant Gilles de Bermonbech, nn. 2, 454 et 619.

 

 

N° 1290

19 mai 1364

 

Supplicat S. V...

Reg. Suppl. 40, f. 169v.

 

Item supplicat S. V. Petrus Gilberti, magister in artibus Parisius, qui ibidem studuit in theologia per 5 annos et ultra, ac instructor colarium ejusdem Sanctitatis Vestre de Nemauso et episcopi Nemausensis, ejusdem Sanctitatis Vestre thesaurarii (1), cui alias (2) canonicatum et prebendam ecclesie S. Gaugerici Cameracensis contulistis, sed de predictis erat provisum alteri, quatenus sibi de capella. Walburgis Leodiensis, vacante in curia per obitum cardinalis Petragoricensis (3), dignemini providere, non obstantibus canonicatu et prebenda ecclesie Ebroicensis et ecclesia parrochiali [de] Cheronvillers, de quibus beneficiis predictis dubitat molestari et evinci, et non obstante expectatione cum cura vel sine cura ad collationem abbatisse et conventus B. Marie Monasterii Villaris (4) que omnia beneficia predicta paratus est dimittere. — Fiat. B.

Reg. Suppl. 40, f. 169v, n. 2, L.

Dat. Avin. 14 kal. junii anno 2 (a).

Reg. Suppl. 40, f. 169v.

 

(a) On lit en marge : infra 241 est regestrata reformatio istius supplicationis. Jo.

(1) Gaucelin de Deux. Voir plus haut, p. 425, note 2.

(2) Voir plus haut, p. 425, notes 3 et 4.

(3) Elie Talayrand de Périgord, mort à Avignon le 17 janvier 1364. Voir plus haut, p. 434, note 3.

(4) Cette expectative date du 30 décembre 1363. Voir plus haut, n. 1178.

 

 

N° 1336

11 septembre 1364

 

Dignetur Sanctitas Vestra decernere aut si expediat concedere quod una cum gratia suprascripta (1) supplicans ipse expectationem predictam valeat retinere, non obstante quod omnia beneficia que obtinebat se obtulerit dimissurum et alias cum retentione ipsius expectationis cancellaria vestra nolit litteras expedire. — Habeas expectationem in ecclesia S. Pauli Leodiensi. B.

Dat. Avin. 3 id. septembris anno 2 (a).

Reg. Suppl. 40, f. 241r, n. 3, L.

 

(a) On lit en marge : Principalis est regestrata supra 169 et est pro P. Gilleberti.

(1) Voir la supplique de Pierre Gilberti en date du 19 mai 1364, plus haut, n. 1290.

 

 

N° 1345

23 avril 1365

 

Pater Sanctissime. Cum Henricus de Cunhaco, baccalarius in legibus, S. Audomari de Sancto Audomaro (1) Morinensis diocesis, et Sycardus de Calvomonte, scolaris in legibus, Petragoricensis ecclesiarum canonicatus et prebendas, quos tunc obtinebant, desiderantes quos invicem permutare, in manibus abbatis Montismajoris ex causa permutationis hujusmodi apud Sedem apostolicam resignaverint, dignetur Sanctitas Vestra Henrico de Petragoricensis et Sycardo predictis de Sancti Audomari ecclesiarum predictarum canonicatibus et prebendis prefatis, sic vacantibus, etiam si ipsi canonicatus et prebende sint alias dispositioni apostolice reservati, providere, non obstante quod idem Henricus prioratum Sancti Aviti Senioris, Sarlatensis diocesis, et S. Frontonis Petragoricensis cum prebenda ac Caturcensis ecclesiarum sub expectatione prebende canonicatum noscitur obtinere (2) — Fiat. B.

Dat. Avin. 9 kal. maii anno 3.

Reg. Suppl. 41, f. 27r, n. 1, M. P.

 

(1) Henri fut pourvu du canonicat prébendé de Saint-Omer vacant par la promotion de Jacques Gauga au siège de Lucera. Voir les suppliques du 1er et du 15 juillet 1363 plus haut, nn. 906 et 939.

(2)  Le 13 mars 1364, Henri se proposa d'échanger le prieuré de Saint-Avit-Sénieur contre des bénéfices à Fréjus; le projet n'eut pas de suite. Voir plus haut, n. 1225.

 

 

1532

11 août 1365

 

Permutationes.

Sanctissime Pater. Cum Bernardus de Mundo, presbiter Petragoricensis diocesis, parrochialem ecclesiam de Matellis, Magalonensis diocesis, per se, et Bochardus Bot, presbiter Vabrensis diocesis, parrochialem ecclesiam S. Sulpitii de Carrosio, Pictaviensis diocesis, per procuratorem suum legitime constitutum, in manibus P[etri], abbatis Montismajoris, causa permutationis de ipsis parrochialibus ecclesiis adinvicem faciende resignarint, dignetur Sanctitas Vestra Bernardo de parrochiali ecclesia S. Sulpitii et Bochardo prefatis de parrochiali ecclesia de Matellis predictis, sic vacantibus, providere, non obstante quod dictus Bernardus canonicatum et prebendam ecclesie S. Piati Sicliniensis (1) Tornacensis diocesis, et Bochardus predicti quandam capellaniam in ecclesia Lodovensi obtinere noscantur. — Fiat. B.

Dat. Avin. 3 id. augusti anno 3.

Reg. Suppl. 41, t. 181r, n. 1, M. P.

 

(1) Depuis le 7 août 1361. Voir Berlière, Innocent VI, p. 6S5, note 1.

 

 

1675-1676

2 mai 1366

 

Permutationes.

1675. — Sanctissime Pater. Cum Petrus Mazoerii, legum doctor, Claromontensis diocesis, [Claromontensis], et Johannes de Ruppe, clericus Lemovicensis diocesis, Remensis ecclesiarum canonicatus et prebendas per procuratorem communem amborum, ac Petrus de Murato, baccalarius in legibus, Cameracensis diocesis, prioratum secularem sine cura de Cadeyraco, Ruthenensis diocesis, quos tunc obtinebat, per procuratorem substitutum in manibus P[etri], abbatis Montismajoris, causa permutationis adinvicem de ipsis beneficiis faciende resignaverint, dignetur eadem Sanctitas Petro Mazoerii de Remensis et Petro de Murato de Claromontensis ecclesiarum canonicatibus et prebendis ac Johanni prefatis de prioratu predictis, sic vacantibus, providere, non obstante quod Petrus Mazoerii in majori cum archidiaconatu Antwerpiensi et in S. Gaugerici Cameracensibus ecclesiis cum custodia, que simplex officium existit (1) et Petrus de Murato predicti Aniciensis et Brivatensis, Sancti Flori diocesis, ecclesiarum canonicatus et prebendas noscitur obtinere. — Fiat. B.

Reg. Suppl. 42, f. 157r, n. 1, C, R.

 

(1) Voir plus haut, n. 142, la supplique du 22 novembre 1362, relative à l’archidiaconé d'Anvers (vacances consécutives à cette provision, plus haut, nn. 389 et 482), et p. 53, note 1.

 

 

1676. — Item cum Petrus Naniati, Lemovicensis diocesis, licenciatus in legibus, decanatum Montis Acuti, Lucionensis diocesis, ac canonicatum et prebendam ecclesie Sancti Juniani, dicte Lemovicensis diocesis, et Iterius de Compnhaco canonicatum et prebendam ecclesie Tornacensis (1) per procuratores suos ad hoc legitime constitutos in manibus P[etri], abbatis Montismajoris, causa permutationis adinvicem de ipsis beneficiis faciende resignarint, dignetur Sanctitas Vestra Petro de canonicatu et prebenda ecclesie Tornacensis et Iterio prefatis de decanatu, canonicatu et prebenda ecclesie Sancti Juniani predictis, sic vacantibus, providere, non obstante quod idem P[etrus] personatum de Sutquerque, Morinensis diocesis, obtinet et super prebenda Attrebatensi litigare noscatur. — Fiat. B.

Reg. Suppl. 42, f. 157r, n. 4, L.-T.

Dat. Avin. 6 non. maii anno 4.

Reg. Suppl. 42, f. 157r.

 

(1) Itier de Conac, du diocèse de Limoges, était devenu chanoine prébendé de Tournai après la promotion d'André Avvocati au siège épiscopal de Côme. Voir la supplique du 18 octobre 1357, dans Berlière, Innocent VI, n. 961.